074-037-005-مدثر

تحلیل گرامری

1. لِمَن: حرف جر „لِ“ به معنای „برای“ و اسم موصول „مَن“ به معنای „کسی که“ یا „هر که“. این ترکیب به معنای „برای کسی که“ می‌باشد.
2. شَاءَ: فعل ماضی (گذشته) که از ریشه „ش-ی-ء“ به معنای „خواستن“ است. در اینجا فعل به صورت مفرد مذکر غایب آمده است.
3. مِنكُم: حرف جر „مِن“ به معنای „از“ و ضمیر متصل „كُم“ به معنای „شما“. این ترکیب به معنای „از شما“ می‌باشد.
4. أَن: حرف نصب که برای نصب فعل مضارع بعد از خود به کار می‌رود.
5. يَتَقَدَّمَ: فعل مضارع منصوب از ریشه „ق-د-م“ به معنای „پیش رفتن“ یا „پیشی گرفتن“.
6. أَوْ: حرف عطف به معنای „یا“.
7. يَتَأَخَّرَ: فعل مضارع منصوب از ریشه „أ-خ-ر“ به معنای „عقب ماندن“ یا „تاخیر کردن“.

ریشه کلمات و معانی

• شَاءَ: ریشه „ش-ی-ء“، به معنای خواستن و اراده کردن.
• يَتَقَدَّمَ: ریشه „ق-د-م“، به معنای پیش رفتن، جلو رفتن.
• يَتَأَخَّرَ: ریشه „أ-خ-ر“، به معنای عقب ماندن، تاخیر داشتن.

نوع جمله

این جمله یک جمله شرطیه است، زیرا با اسم موصول „لِمَن“ شروع می‌شود که نشان‌دهنده شرط و انتخاب است. در واقع، این آیه اشاره به اراده و اختیار انسان دارد که می‌تواند تصمیم بگیرد پیش برود یا عقب بماند.