074-016-005-مدثر

تحلیل دستوری:

1. کَلَّا:
   • نوع کلمه: حرف ردع و زجر
   • معنی: هرگز، نه چنین است
2. إِنَّهُ:
   • إِنَّ: حرف مشبه بالفعل (به معنای „همانا“ یا „به راستی“)
   • هُ: ضمیر متصل (اشاره به سوم شخص مفرد مذکر)
   • ترکیب: إِنَّهُ به معنای „همانا او“
3. كَانَ:
   • نوع کلمه: فعل ماضی ناقص
   • معنی: بود
   • نقش دستوری: فعل کان در جملات اسمیه به کار می‌رود تا زمان جمله را به گذشته منتقل کند.
4. لِآيَاتِنَا:
   • لِـ: حرف جر (به معنای „به“ یا „برای“)
   • آيَاتِ: جمع مکسر (مفرد آن آية به معنای „نشانه“ یا „آیه“)
   • نَا: ضمیر متصل (اشاره به جمع متکلم)
   • ترکیب: لِآيَاتِنَا به معنای „برای آیات ما“ یا „به نشانه‌های ما“
5. عَنِيدًا:
   • نوع کلمه: اسم فاعل
   • معنی: سرسخت، لجوج

ریشه کلمات و معانی:

• عَنِيدًا:
  • ریشه: ع-ن-د
  • معانی ریشه‌ای: سرکشی کردن، سرسختی، لجاجت

نوع جمله:

این جمله یک جمله اسمیه است که با إِنَّ آغاز شده و شامل فعل ناقصه کان می‌باشد. این نوع جملات برای تأکید بر خبر و توصیف حالت یا ویژگی خاصی از مبتدا (که در اینجا ضمیر هُ است) استفاده می‌شود.