فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ
۱. معنی واژه به‌صورت مفصل- فَلْيَدْعُ
این واژه از ریشه «دَعَا – یَدْعُو» به معنای «صدا زدن»، «فرا خواندن»، یا «دعا کردن» است. در اینجا فعل امر غایب (سوم شخص) است، یعنی: «پس باید بخواند/صدا بزند/دعوت کند». - نَادِیَهُ
این واژه از ریشه «نادی» به معنی «مجلس»، «انجمن»، «محفل» یا «محل جمع شدن مردم» است. در اینجا «نادیه» به معنی «محفلش» یا «یاران و هم‌نشینانش» می‌باشد (ضمیر «هُ» به معنای «او» یا «آن» است).
ترجمه ترکیبی:
پس باید محفلش/یارانش را فرا بخواند.
۲. کاربرد واژه در زبان عربی- «نادی» در زبان عربی به باشگاه، انجمن، محل اجتماع افراد یا حتی مجلس مشاوره گفته می‌شود.
- در قرآن کریم (سوره علق، آیه ۱۷) آمده است:
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ
یعنی: «پس باید انجمنش را فرا بخواند.» - این عبارت معمولاً زمانی به کار می‌رود که کسی به یاری یا پشتیبانی جمعی از اطرافیان خود نیاز دارد یا به قدرت جمعی خود تکیه می‌کند.
۳. ویژگی‌های دستوری (گرامری)- فَلْيَدْعُ:
- فعل امر غایب (سوم شخص)
- از ریشه ثلاثی مجرد «دعا»
- صیغه: سوم شخص مفرد مذکر
- نَادِیَهُ:
- اسم مفرد
- مضاف و مضاف‌الیه (نادی + هُ)
- «هُ» ضمیر متصل برای سوم شخص مفرد مذکر
۴. اطلاعات ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)- دَعَا:
- ریشه: د-ع-و
- معانی: صدا زدن، فراخواندن، دعوت کردن، دعا کردن
- نَادٍ / نادی:
- ریشه: ن-د-و
- اصل آن به معنای «محل تجمع» یا «جایی که مردم گرد هم می‌آیند» است.
۵. مترادف و متضادمترادفها- در عربی:
- فَلْيَسْتَعِنْ بِجَمَاعَتِهِ (از گروهش کمک بخواهد)
- فَلْيَطْلُبْ أَعْوَانَهُ (یارانش را بخواهد)
- فَلْيَجْمَعْ أَصْحَابَهُ (دوستانش را جمع کند)
- در فارسی:
- یارانش را بخواند
- هم‌نشینانش را فرا بخواند
- جمع خود را صدا بزند
متضادها- در عربی:
- فَلْيَدْعُ وَحْدَهُ (تنها بخواند)
- فَلْيَتْرُكْ نَادِیَهُ (محفلش را ترک کند)
- در فارسی:
- تنها اقدام کند
- بدون یارانش عمل کند
خلاصهعبارت «فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ» به معنای «پس باید محفلش را فرا بخواند» است و در بافت قرآنی به معنای تکیه فرد بر جمع و قدرت اجتماعی اوست. ریشه‌های این واژه‌ها «دعا» و «نادی» هستند که هر دو در زبان عربی کاربرد گسترده‌ای دارند و در فارسی معادل‌هایی مانند «یاران»، «محفل»، «جمع» و … دارند. متضاد آن، عمل فردی و بدون جمع است. | 