ریشه ثلاثی «ی، س، ر» در قرآن ۴۴ بار در ۹ قالب صرفی مختلف آمده است: |
۱۱ بار به صورت فعل باب دوم «یَسَّرَ» (آسان کرد) | 1 | ||
۲ بار به صورت فعل باب پنجم «تَیَسَّرَ» (آسان شد) | 2 | ||
۲ بار به صورت فعل باب دهم «اِسْتَیْسَرَ» (آسان شد/ممکن شد) | 3 | ||
۳ بار به صورت اسم «مَیْسِر» (قمار) | 4 | ||
۱ بار به صورت اسم «مَیْسَرَة» (آسانی، وسعت) | 5 | ||
۷ بار به صورت اسم «یُسْر» (آسانی) | 6 | ||
۲ بار به صورت اسم «یُسْرَى» (آسانتر، راحتتر) | 7 | ||
۱۵ بار به صورت صفت «یَسِیر» (آسان، اندک) | 8 | ||
معانی یَسِیر (یَسِير) در زبان عربی به معنای «آسان»، «ساده»، «کم»، «اندک» و همچنین «قابل انجام» است. این واژه در زمینههای مختلف میتواند معانی متفاوتی داشته باشد، از جمله:
کاربرد واژه در زبان عربی
ویژگیهای دستوری
اطلاعات ریشهشناسی (اتیمولوژی) واژه «یَسِیر» از ریشه ثلاثی «ی-س-ر» گرفته شده است که معنای اصلی آن «آسانی»، «ساده بودن» و «راحتی» است. این ریشه در کلمات دیگری مانند «یُسر» (آسانی)، «یَسَّرَ» (آسان کردن) و «مَیسَر» (قمار، ولی در اصل به معنای چیزی آسان به دست آمده) نیز به کار میرود. مترادفها و متضادها مترادفها
متضادها
جمعبندی واژه «یَسِیر» در عربی کاربرد بسیار گستردهای دارد و هم به معنای آسانی و راحتی و هم به معنای کمی و اندکی به کار میرود. این واژه در متون دینی، ادبی و روزمره بسیار رایج است و مترادفها و متضادهای آن نیز در هر دو زبان عربی و فارسی بهوفور یافت میشود. | |||
۱ بار به صورت اسم مفعول «مَیْسُور» (آسان شده، ممکن) | 9 |