| برای شما مؤمنان واجب کرده که در چنین مواردی سوگندهای خود را بشکنید و الله صاحب اختیار شماست و اوست آن دانای با حکمت (این دستورات میرسانند که مسلمانان حقیقی برای خوش آیندهای پوچ بیجهت نباید سوگند بخورند و چیزی را که حلال است بر خود حرام کنند و اگر در اینگونه موارد سوگند هم خورد، میتواند بدان عمل نکند، زیرا عمل نکردن به آن ضرری به کسی نمی زند و یا نفعی نخواهد داشت ولی اگر نفع و ضرری داشت عیبی ندارد که موقتا چیزی را بر خود حرام کند، این دستور آموزنده اجتماعی که هم برای پیغمبر اسلام و هم برای کلیه مسلمانان است میرساند که مسلمان نباید مثلا اگر خوردن سیر و پیاز و امثال آن که غذایی بسیار مفید است، ولی همسر او از بوی آن اندکی بدش میآید، برای خوشحالی همسرش از آن چیز مفید صرفنظر نماید و قطعا برای پیغمبر اسلام نیز چنین موضوعی پیش آمده بود که آیات بالا نازل شده و عجب است که در تفسيرها روایاتی مختلف که بطور مسلم تمام آنها را دشمنان اسلام برای خراب جلوه دادنِ پیغمبر اسلام ساخته اند، عنوان کرده اند، یکی گفته است آن چیز که پیغمبر اسلام بر خود حرام کرد عسل بود و دیگری گفته است هم خوابه شدن با کنیزی بنام ماریه قبطيه بوده و حال آنکه ماریه قبطی پس از دو سال از تاریخ نزول این سوره بوسیله پادشاه مصر به پیغمبر اسلام هدیه شد و موضوع عسل نیز که یکی آنرا مربوط به زینب بنت جهش میداند که یک سال بعد از نزول این سوره، همسر پیغمبر شده، نزد هر عاقلی موهوم است در این باره باز هم توضیحاتی در سوره احزاب آمده است که بعداً خواهیم دید و بهمین طور روایات دیگر، معلوم میشوند ساختگی هستند) (۲) |
066-002-100-تحريم
« Back to Glossary Index