| او کسی است که آن کفران کنندگان از اهل کتاب را برای اولین اخراج، از مسکن هاشان، اخراج بلد نمود، شما مؤمنان گمان نمی کردید که آنان بیرون روند و آنان می پنداشتند که قلعه های محکم ایشان می تواند جلوی اراده الله را بگیرد، پس الله از جائی که تصورِ آنرا نمی کردند با ایشان عمل کرد و در دلهای ایشان ترس افکند، به حدی که خانه های خود را با دستهای خود همراه با دستهای مؤمنان خراب میکردند، ای صاحبان بینش، عبرت گیرید (یهودیان بنی نضیر با اینکه با مسلمانان عهد بسته بودند با دشمنان ایشان همکاری نکنند، پس از اینکه دیدند مسلمانان در جنگ احد از کافران مکه شکست خورند، رئیس ایشان که نامش کعب پسر اشرف بود با چهل نفر مخفيانه به مکه رفتند و با سران آنان قرار گذاشتند، اگر دوباره به مسلمانان حمله کنند، قوم بنی نضیر به کمک ایشان با پیغمبر و مسلمین خواهند جنگید، از طريقِ الله و با کمکِ جاسوسان، این خبر به پیغمبر اسلام رسید و آن حضرت دستور داد، رئیس آنان را کشته و لشگری بسوی قلعه های ایشان روان کردند آنان بنام مذاکره صلح نیز خواستند با حیله پیغمبر اسلام را بکشند و حیله ایشان نیز فاش شد در حدود بیست روز مسلمانان قلعه های ایشان را محاصره کردند، چون تسلیم نشدند، مسلمانان ابتدا مقداری از درختان خرمای ایشان را بریدند و بالاخره قلعه های ایشان را نیز یکی پس از دیگری خراب کردند، تا آنان تسلیم شدند، پیغمبر اسلام بدستور الله فرمان داد کسی از آنان کشته نشود به شرطی که هر یک از حیوانات باری و سواری خود را هر چه میتوانند از اموال خود بار کنند و از مدینه و اطراف آن به طرف فلسطین و شامات اخراجِ بلد شوند و از عبارات قرآن پیداست اینکه مورخین در تاریخ های اسلامی نوشته اند، بنی قینقاع نیز قبل از جنگ احد، به سرنوشت بنی نضیر دچار شده بودند درست نیست و شاید این دو قبیله در یک زمان و با هم اخراج بلد شده باشند یا اصلا چنین قبیله ای بنام بنی قینقاع نبوده، زیرا از متن آیات قرآنی چنین برمیآید که دشمنان اسلام در دگرگون جلوه دادن جنگهای اسلام نیز دست داشته اند) (۲) |
059-002-096-حشر
« Back to Glossary Index