پس ای محمد صبور باش و بدان که وعده پیروزیت که بوسیله الله داده شده، راست میباشد (زمانی که این آیات و این سوره نازل گردید، پیغمبر اسلام سخت ناراحت بود که چرا هنوز او و یارانش مورد تمسخر و تهدید کافران مكّه اند و گاه در راست بودنِ چنین وعده ای شک میکرد و ما امروزه که چهارده قرن از آن زمان میگذرد، می بینیم که وعدۀ فوق به چه طرز عجیب و جالبی راست آمده است و چگونه حضرت محمد پس از ده سال که از نزول این سوره گذشت، فرمانروای مطلق عربستان شد و تمام کافرانی که در مکه او را مسخره میکردند، یا با بدبختی و مرض های بد مردند و یا بیشترشان به شمشیر مسلمین از پای در آمدند) و برای گناه خودت آمرزش بخواه (گناه پیغمبر اسلام، اظهار شکی بوده که نسبت به وعده پیروزی الله شک میداشت، با اینکه می دیده، خالق عالم او را از بسیاری خطرها و تهدیدها در امان داشته است و وای بر نادانانی که با بودن چنین آیات صریح در قرآن بر گناه پیغمبر اسلام و تمام پیغمبران، آنان را بجای معصوم بودن از گناهان اخلاقی کبیره مورد اختیار، از هر گناهی معصوم میدانند) و در هر شام و صبح، مدح و ثنای پرورنده خودت را به زبان آر، که چگونه تو را برای رساندن پیغامش به مردم پرورش داده و در همه جا کمکت میکند (۵۵) |
040-055-062-غافر
« Back to Glossary Index