| پس چون ابراهیم ماه را دید که طلوع کننده است (معلوم میشود که شبهای اول ماه بود که زود ماه غروب میکند و ممکن است پس از غروبِ ستاره، بفكر آزمایش ماه افتاده باشد، یا فردای آن شب گفت پرورنده ی من، این است، ولی چون دید، ماه نیز غروب کرد، گفت، اگر پروردگار حقیقی من، مرا راهنمائی ننماید، من نیز از این قوم گمراه میشوم (معلوم میشود، بعد از اینکه ابراهیم به پدرش ثابت کرد، که ماه نیز اختیاری از خود نشان نداد، که کمی در آسمان از خود توقف نشان بدهد، پدر او به ابراهیم گفت، خدای بزرگ که خالق عالم باشد نیز، هیچ آثارِ اختیار و قدرتِ مخصوص به کسی نشان نداده است، پس او هم مانند ستاره و ماه مربی کسی نیست، بخصوص که ما، الله را اصلاً نمی بینیم، روی این سخن پدر، ابراهیم از الله میخواهد، که به ابراهيم اختیار و قدرتی نشان بدهد، که او بتواند برترى الله را بر خورشید و ماه ثابت نماید و همین تقاضای ابراهیم باعث شد، که از جانب الله به ابراهیم وحی رسید و حس کرد که او مامور رساندن پیغام الله میباشد (۷۷ |
006-077-058-أنعام
« Back to Glossary Index