و تو ای محمد در دو طرف روز و در قسمتهایی از شب، نماز مقرره را بخوان و بدان که کارهای نیکو، کارهای بدِ متناسب با خود را از بین میبرد و این تذکر نه فقط برای تو، بلکه برای هر پند پذیری میباشد (تا قبل از نزول این سوره بواسطه آیاتی که در سوره طه و اسراء نازل شده، مسلمین فقط چهار نماز صبح و عصر و مغرب و ظهر را میخواندند و بعد از نماز مغرب دیگر نماز عشا نمی خواندند. تا اینکه آیه فوق نازل شد و ضمن اینکه در آن وقت دقيق نماز مغرب به مانند آنچه در سوره اسراء تشريح شده بود، تشریح شد، معلوم گردید که بعد از یک ساعت و نیم که از غروب گذشت، مسلمانان باید نماز عشاء را بخوانند و حتی المقدور آنرا در جلوی شب بخوانند و به وسط و آخر شب نیندازند و اینکه میگوئیم بعد از یک ساعت و نیم از غروب، از آنروست که خالق عالم فرموده دو طرف روز و چون یک طرف روز معلوم است که بین الطلوعین است، طرف دوم روز، بین الغروبین میباشد، یعنی میان غروب آفتاب و آخرین اثر سفیدی روز در افق مغربی و این تفسیرِ روشن در آیه موجود در سوره اسراء نیز عیناً بیان شده، زیرا در آنجا خالق عالم فرموده «لدلوك الشمس الى غسق الليل» یعنی برای غروب خورشید تا تاریکی کامل شب و تشابه این دو تفسیر در دو آیه قرآن، دلیل محکمی است که اولا دلوک شمس غروب خورشید است به زوال ظهر و ثانیا میزان وقت نماز مغرب، باندازه وقت نماز صبح است، همانطور که برای نماز عصر نیز در سوره طه یکساعت و نیم قبل از غروب تا غروب تعیین شده و اینکه میگوئیم یک ساعت و نیم، بطور تقریب میگوئیم، زیرا نماز صبح وقتش در تابستان در حدود دو ساعت و در زمستان یکساعت و نیم است و خلاصه هر چه زمان نماز صبح است باید برای نماز عصر و مغرب نیز همان زمان را در نظر داشت، با در نظر گرفتنِ زمان دقیق بین الطلوعین و بین الغروبین و چه خوب بود، صاحبان اختلافات فقهی در اسلام بجای تقلید از روایات مختلف به این طرز ترجمه و تفسیر توجه میکردند تا متوجه میشدند، چگونه متن قرآن رفع کننده اختلافات است) (۱۱4) |
011-114-055-هود
« Back to Glossary Index