| و در نمازهای مستحب خود بگو (یعنی در دعاهای خود که در آنها رکوع و سجود و قبله و ایستادن واجب نیست، و هر زمانی و در هر کجا برای خواندن خالق عالم دعا میخوانید بگو) آن مدح و ثناهای مخصوص، مخصوص الله است که کسی را به فرزندی خود نگرفته و برای او در حکومت جهان شریکی نیست و او ناتوان نیست که برایش کسی ولی باشد (ولی، دارای معانی مختلف است و جز دوست مورد اعتماد که اختصاص به الله ندارد و در قرآن برای پیغمبر و مؤمنین نیز استعمال شده، و ولی امور که به معنای سرپرست در امور ناتوانان است هیچ مسلمانی حق ندارد اسم ولی را که به معنای همه کاره مردم است، برای غير الله استعمال کند و اینکه در بین بعضی مسلمانان رسم شده که بعضی پیشوایان خود را ولی و اولیاء الله معرفی کنند و چنین بحثی را بوجود آورده اند در اثر تلقینات دشمنان اسلام و برای مشرک کردن مسلمین است و این اصطلاح هم در مسیحیان بوده و هم در بت پرستان که به مسلمانان بیخبر منتقل شده و آنرا برای سرپرستان دینی و یا مردگان مقدسی استعمال میکردند که آنها را کمک کننده و حافظ خود میدانستند و مسلمین باید از این اسم مشکوک حتی در جایی که از حیث معنا عیبی ندارد، برای غير الله دوری نمایند و وای بر آنانکه حتی این مقام را بالاتر از نبوت میدانند و کتابهایی درباره ولایت بعضی از مقدسین خود نوشته اند و باید همیشه در هر فرصتی فقط الله را به طرز شایسته ای بزرگ شماری (۱۱۱) |
017-111-053-إسراء
« Back to Glossary Index