و بعضی مردم گفتند، چرا این پیغمبر از پرورنده اش، نشانه ای برای ما نیاورده؟ (مقصود آنان نشانه ای معجزه آسا و عذاب کننده بود، تا آنان را مجبور به ایمان نماید) آیا دلایل روشنی که در کتابهای پیغمبران قبل برای اثبات پیغمبر حق هست، بوسیله تو برای ایشان نیامده (در باب ۱۳ و ۱۸ از کتاب تثنیه تورات گفته شده هر کس مدعی پیغمبری بود، اگر دو علامت در او بود، پیغمبر الله است، یکی آنکه خود را بنده الله و الله را بزرگ معرفی کند و معلوم شود، مامورِ شناساندنِ الله است، نه تحمیل کردن احترام خود بر مردم بجای الله و دوم پیشگوئیهائی برای حوادث آینده بطور صریح بگوید و کاملاً آن پیشگوئیها، مو به مو، به وقوع پیوندد، مانندِ ده ها پیشگوئی که در قرآن مجید برای زمانهای بعد از نزول این سوره تا زمان آخر دنیاست و در باب هفتم از انجیل متی نیز هست که، کسی حق میگوید، که یک تربیت عالی و مفید و مشکل اجتماعی را بر اساسِ پیغام الله برای مردم آورد و خود را پیغام آورِ چنین پیغامی معرفی نماید، نه آنکه خود را خدا و مظهر خدا و پسر خدا و امثال این سخنان غرور آمیز معرفی نماید و بجای یک درب تنگ تربیتی مشکل، دروازه ای گشاد، پیشنهاد بدهد که هر گناهکاری بتواند داخل آن درب شود و مخصوصاً در همین باب های تورات و انجیل قيد شده که مردم نباید در دین، فریب معجزه کنندگان را بخورند، زیرا بیشتر گرگانِ اجتماع، میتوانند با حیله، معجزاتی به عوام الناس نشان بدهند) (۱۳۳) |
020-133-048-طه
« Back to Glossary Index