| هنگامیکه زمین برای آن زلزله ی بس شدیدش بلرزد (1) | إِذا زُلزِلَتِ الأَرضُ زِلزالَها | 99:1 |
| و زمین سنگینی های خود را بیرون ریزد (2) | وَأَخرَجَتِ الأَرضُ أَثقالَها | 99:2 |
| و انسان بگوید، زمین را چه شده (3) | وَقالَ الإِنسانُ ما لَها | 99:3 |
| در آن زمان زمین است، که خبرهای مربوط به آخرِ عمرش را داستان میکند (4) | يَومَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخبارَها | 99:4 |
| زیرا کسی که تو را برای پیغمبری تربیت نموده، به او چنین وحی کرده (منظور از وحی بر زمین در اینجا، فرمانِ طبیعی الله به زمین است و علّت اینکه ما ربّ را تربیت کننده معنا میکنیم، از آن روست که ربّ بمعنای اصلاح کننده و هم صاحب اختیار است و مجموع این دو، در معنای تربیتِ محمد برای پیغمبری، از جانب الله نهفته است و علّت اینکه پیغمبری محمد، در این آیه آمده، اشاره به آنست، که اساسِ پیغمبری پیغمبران، بخصوص پیغمبر اسلام، خبرهای مربوط به علامات آخرت و وضع زمین در آخر زمان است) (5) | بِأَنَّ رَبَّكَ أَوحىٰ لَها | 99:5 |
| در چنین زمانی مردم گروه گروه، از زمین به خارج برده میشوند، تا نتیجه کارهای دنیایی خود را ببینند (یعنی پس از متلاشی شدنِ زمین، ارواح مردگانی که بواسطه بدیهائی که کرده بودند، در اطراف زمین زندگی برزخی خود را میگذرانند، با دیدن عذابی سخت بیهوش میشوند و داخل مرگ دوم خود میگردند و در عرض 49 هزار سال، بسوی زمین آخرت برده میشوند، مطابقِ شرحی که در سوره نازعات خواهید دید) (6) | يَومَئِذٍ يَصدُرُ النّاسُ أَشتاتًا لِيُرَوا أَعمالَهُم | 99:6 |
| پس هر کس به وزنِ ذرّه ای خوبی کند، در آنزمان خوبی میبیند (7) | فَمَن يَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ خَيرًا يَرَهُ | 99:7 |
| و هر کس به وزن ذرّه ای بدی کرده باشد، جزای بدِ آن را خواهد دید (8) | وَمَن يَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ | 99:8 |
