| آن زمانی که باید برسد (1) | الحاقَّةُ | 69:1 |
| آن زمان چه باشد؟ (2) | مَا الحاقَّةُ | 69:2 |
| تو نیز نمی دانی، که آن زمان سزاوار رسیدن چیست؟ (3) | وَما أَدراكَ مَا الحاقَّةُ | 69:3 |
| قوم ثمود و قوم عاد، آن زمان را که سخت زننده کافران است، انکار کردند (4) | كَذَّبَت ثَمودُ وَعادٌ بِالقارِعَةِ | 69:4 |
| ثمودیان، بوسیله آن عذاب شدیدِ پر صدایِ صاعقه دار، هلاک شدند (5) | فَأَمّا ثَمودُ فَأُهلِكوا بِالطّاغِيَةِ | 69:5 |
| و قوم عاد از تند بادی، بس سرکش، نابود گشتند (6) | وَأَمّا عادٌ فَأُهلِكوا بِريحٍ صَرصَرٍ عاتِيَةٍ | 69:6 |
| بادی که پروردگار ایشان هفت شب و هشت روز، آنرا پی در پی مامور عذاب ایشان کرد، تو آن قوم را در آن عذاب بر زمین افتاده می بینی، چنان که گوئی تنه هائی خشک از درختان خرما افتاده اند (ما هم با این شرح، میتوانیم آنان را در تصور خود ببینیم) (7) | سَخَّرَها عَلَيهِم سَبعَ لَيالٍ وَثَمانِيَةَ أَيّامٍ حُسومًا فَتَرَى القَومَ فيها صَرعىٰ كَأَنَّهُم أَعجازُ نَخلٍ خاوِيَةٍ | 69:7 |
| پس آیا برای ایشان، هیچ باقی مانده ای می بینی؟ (داستان مفصل قوم ثمود که پیغمبرشان صالح بود، در سوره های اعراف و هود و شعرا و نمل و قمر و شمس و ذاریات و فجر میباشد و داستان مفصل قوم عاد که پیغمبرشان هود بود، در سوره های اعراف و هود و شعرا و ذاریات و قمر و فجر و احقاف است) (8) | فَهَل تَرىٰ لَهُم مِن باقِيَةٍ | 69:8 |
| و فرعون و کسی که قبل از او بود (مقصود از فرعون، فرعون غرق شده و فرعون قبل او، فرعون زمان تولد موسی است) و مردم آن شهرهای زیر و زبر شده، آن روش پُر خطا را آوردند (9) | وَجاءَ فِرعَونُ وَمَن قَبلَهُ وَالمُؤتَفِكاتُ بِالخاطِئَةِ | 69:9 |
| و فرستاده ی پروردگار خود را نافرمانی کردند، پس پروردگار ایشان، آنان را بطرز سختی بر گرفت (فرعون غرق شده، آخرین پادشاه از سلسله هیکسسها بود که نامش آ آکنن رع یا آپوفیس میباشد و نام فرعون قبل او در تاریخ نامعلوم است و داستان فرعون و موسی را در سوره های اعراف و يونس، هود و طاها و شعرا و نمل و قصص و مؤمن، میتوانید ببینید) (10) | فَعَصَوا رَسولَ رَبِّهِم فَأَخَذَهُم أَخذَةً رابِيَةً | 69:10 |
| وقتی آن آب بجوشید (مقصود جوشیدن آب از تنور خانه نوح پیغمبر بود، که قبلاً مقرر شد، نوح با دیدن این علامت، طرفداران خود را در کشتی سوار کند) ما شما انسانها را در آن کشتی سوار کردیم (مقصود سوار کردن چند نفریست که پدر و مادر تمام بنی نوع بشر بودند و گویند 3 پسر نوح بنام حام و سام و یافث و همسر آنان میباشند) (11) | إِنّا لَمّا طَغَى الماءُ حَمَلناكُم فِي الجارِيَةِ | 69:11 |
| تا آنرا یاد بودی، برای شما نهیم و گوشهای شنوا، آن را در گوش گیرند (داستان مفصل نوح در سوره های اعراف و يونس و مؤمنون و شعرا و هود و صافات و قمر و نوح میباشد) (12) | لِنَجعَلَها لَكُم تَذكِرَةً وَتَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ | 69:12 |
| پس زمانی که در آن بلند گوی معروف، به یک دمیدن، دمیده شود (مقصود صدای مهیبی است که علامت منفجر شدن کره زمین است) (13) | فَإِذا نُفِخَ فِي الصّورِ نَفخَةٌ واحِدَةٌ | 69:13 |
| و زمین و کوهها از مکان خود برداشته شوند و به یک خرابی کوبنده ای، کوبیده گردند (14) | وَحُمِلَتِ الأَرضُ وَالجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً | 69:14 |
| در آن زمان، آن وعده واقع شونده، واقع خواهد شد (یعنی آنزمان، تمام ارواح مردگان موجود در اطراف زمین بیهوش میشوند و بسوی زمین آخرت برده میشوند، تا در آنجا زنده شوند) (15) | فَيَومَئِذٍ وَقَعَتِ الواقِعَةُ | 69:15 |
| و آسمان شکاف شکاف گردد و آن در چنان زمانی، بس سست خواهد بود (اشاره به آسمان زمین آخرت است که مانند آسمان زمین دنیا قوه جاذبه زیاد ندارد که بهم فشرده باشد و این توضیح میرساند که زمین آخرت با تمام بزرگیش خیلی کمتر از زمین دنیا فشرده است و آدم و آب و درخت و آتش آنجا متناسب با چنان زمین و آسمانی میباشد) (16) | وَانشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَومَئِذٍ واهِيَةٌ | 69:16 |
| و در اطراف آن آسمان، آن ملك ها مشاهده میشوند و در بالای ایشان، در چنان زمانی دیده میشود که هشت ملک، عرش پروردگارت را حمل میکنند (زمینِ آخرت بر طبق آیه 107 و 108 از سوره هود مانند زمین دنیا، که هفت آسمان دارد، دارای هشت آسمان است، که درون هر یک زمینی قرار گرفته، با شبه انسانهائی و آن زمین ها مثل زمین ما متناسب با منظومه خودشان قرار گرفته اند و خورشیدِ چنین منظومه ای در آخرت، عرش آخرتی الله است، که با عرش عظيم الله فرق دارد و عرش الله در آخرت، همان منبع نوری میباشد که در آیه 69 از سوره زمر شرح مفصلی درباره آن آمده و این منبع نور و عرش تجلى الله بصورت یک قدرت سخنگوی الله، یا روح الله است، که نیکوکاران به ملاقات و دیدن او نائل میگردند.) (17) | وَالمَلَكُ عَلىٰ أَرجائِها ۚ وَيَحمِلُ عَرشَ رَبِّكَ فَوقَهُم يَومَئِذٍ ثَمانِيَةٌ | 69:17 |
| در چنان زمانی، به پیشگاه الله عرضه میشوید و هیچ پنهانی از شما، پوشیده نمی ماند (یعنی پرونده اعمال شما نزد الله روشن است) (18) | يَومَئِذٍ تُعرَضونَ لا تَخفىٰ مِنكُم خافِيَةٌ | 69:18 |
| پس هر کس، کتاب اعمالش به دست راستش داده شود، با افتخار به دیگران میگوید، کتاب مرا بگیرید و بخوانید (19) | فَأَمّا مَن أوتِيَ كِتابَهُ بِيَمينِهِ فَيَقولُ هاؤُمُ اقرَءوا كِتابِيَه | 69:19 |
| و من میدانستم که چنین زمانی، حسابِ اعمال خود را می بینم (20) | إِنّي ظَنَنتُ أَنّي مُلاقٍ حِسابِيَه | 69:20 |
| چنین کسی، در زندگی پسندیده ای، با رضایت کامل خواهد بود (21) | فَهُوَ في عيشَةٍ راضِيَةٍ | 69:21 |
| در باغی بس عالی زندگی خواهد کرد (22) | في جَنَّةٍ عالِيَةٍ | 69:22 |
| میوههای چیده آن در دسترس است (23) | قُطوفُها دانِيَةٌ | 69:23 |
| به ایشان گفته میشود، بواسطه اعمالی که در زمانهای گذشته، برای چنین زمانی کرده اید، گوارا بخورید و بیاشامید (24) | كُلوا وَاشرَبوا هَنيئًا بِما أَسلَفتُم فِي الأَيّامِ الخالِيَةِ | 69:24 |
| لیکن کسی که کتاب اعمالش را به دست چپش بدهند، خواهد گفت، کاش کتابِ مرا به من نمیدادند (25) | وَأَمّا مَن أوتِيَ كِتابَهُ بِشِمالِهِ فَيَقولُ يا لَيتَني لَم أوتَ كِتابِيَه | 69:25 |
| و نمی دانستم، حسابم چیست (26) | وَلَم أَدرِ ما حِسابِيَه | 69:26 |
| و کاش، قاضی برای اعمال من، در زمین دنیا بود (27) | يا لَيتَها كانَتِ القاضِيَةَ | 69:27 |
| مال و ثروت من نیازی از من برنداشت (28) | ما أَغنىٰ عَنّي مالِيَه ۜ | 69:28 |
| و قدرت و نفوذم از بین رفت (29) | هَلَكَ عَنّي سُلطانِيَه | 69:29 |
| در آن زمان، به ماموران دوزخ گفته میشود، او را بگیرید و بند، بر گردنش کنید (30) | خُذوهُ فَغُلّوهُ | 69:30 |
| و به دوزخش افکنيد (31) | ثُمَّ الجَحيمَ صَلّوهُ | 69:31 |
| و در محوطه ای که محیطش هفتاد ذراع (در حدود 35 متر) و بوسیله زنجیری محکم، از محوطه دیگران جدا میشود، داخلش نمائید (32) | ثُمَّ في سِلسِلَةٍ ذَرعُها سَبعونَ ذِراعًا فَاسلُكوهُ | 69:32 |
| زیرا او به آن یگانه خدای عظیم، ایمان نمی آورد (عظمت الله به قدری است که تمام مخلوقات جهان را شامل میشود، زیرا تمام خلقت، یک واحد عظیم است و آن واحد، خالق عالم میباشد) (33) | إِنَّهُ كانَ لا يُؤمِنُ بِاللَّهِ العَظيمِ | 69:33 |
| و مردم را به خوراک دادنِ زمین گیران تشویق نمی نمود (بدیهی است که تشویق کننده مردم، اگر روی ریا و ظاهرسازی نباشد، خودش نیز خوراک دهنده بیچارگان است و چه خوراک دادنی، بهتر از ایجادِ کار برای محتاجان میباشد) (34) | وَلا يَحُضُّ عَلىٰ طَعامِ المِسكينِ | 69:34 |
| پس امروز در اینجا، برای او حمایت کننده ای، نخواهد بود (35) | فَلَيسَ لَهُ اليَومَ هاهُنا حَميمٌ | 69:35 |
| و خوراکی جز چکیده چرک دوزخیان ندارد (36) | وَلا طَعامٌ إِلّا مِن غِسلينٍ | 69:36 |
| و جز خطاکارانِ ثروتمند و با قدرت، از آن نمی خورند (زیرا اینان در دنیا مردم را گمراه می کردند و رمق آنان را می مکیدند و باید در آخرت نیز، رمق مردم فریب خورده خود را بصورت عرق و چرک دوزخیان بخورند) (37) | لا يَأكُلُهُ إِلَّا الخاطِئونَ | 69:37 |
| پس اشیاء و قوانینی که می بینند (38) | فَلا أُقسِمُ بِما تُبصِرونَ | 69:38 |
| و هم آنچه نمی بینید، گواه است (39) | وَما لا تُبصِرونَ | 69:39 |
| که قرآن، گفتار پیغام آوری بزرگوار میباشد (بزرگواری محمد بواسطه بزرگی و آموزشهای عالی قرآن است که کلام الله است و ما نباید شخص محمد را بدون در نظر گرفتن پیغامش، بزرگ شماریم و وای بر آنانکه قرآن را از فکر بزرگ محمد میدانند و الله را فراموش کرده اند) (40) | إِنَّهُ لَقَولُ رَسولٍ كَريمٍ | 69:40 |
| و آن سخن یک شاعر نیست و شما چه کم ایمان می آورید (41) | وَما هُوَ بِقَولِ شاعِرٍ ۚ قَليلًا ما تُؤمِنونَ | 69:41 |
| و کلام یک غیبگو نیز نمی باشد و چه کم متوجه میشوید (وای بر آنانکه بزرگی و اعجاز قرآن را در فصاحت و جمله بندی های شاعرانه و ادیبانه میدانند و از مطالب عالی قرآن خبری ندارند و همچنین وای بر آنانکه پیغمبران را غیبگو می شمارند و نمی دانند، که حتی آنان مثل غيبگويان نبودند، که با روح و یا جن مربوط اند و یا درّاکه مخصوصی برای درک حوادثِ نزدیک روی زمین دارند، مانند مرتاضین هند، که جز از حوادث نزدیک و پنهان زمین از خلقت و علوم فضاهای دور و یا حوادث بسیار دور زمین، خبری ندارند و حتی همه بی منطق و موهوم پرستند) (42) | وَلا بِقَولِ كاهِنٍ ۚ قَليلًا ما تَذَكَّرونَ | 69:42 |
| بلکه قرآن از مرکز قدرتِ کسی فرود آمده، که صاحب اختیار جهانیان است (43) | تَنزيلٌ مِن رَبِّ العالَمينَ | 69:43 |
| و اگر محمد، بعد از پیغمبر شدن، مقداری از سخنان خود را به ما می بست (44) | وَلَو تَقَوَّلَ عَلَينا بَعضَ الأَقاويلِ | 69:44 |
| دست راست او را می گرفتیم (یعنی سخنان حق او را که از ما بود و دلیل پیغمبریش بود، از او میگرفتیم) (45) | لَأَخَذنا مِنهُ بِاليَمينِ | 69:45 |
| و از پس آن، رگِ گردنش را می بریدیم (یعنی با بدنامی و موهوم گوئی، بدون آنکه از ما کمکی به او برسد، کشته میشد) (46) | ثُمَّ لَقَطَعنا مِنهُ الوَتينَ | 69:46 |
| و از شما مردم مکه، که از او میخواهید، از خودش سیاست هائی برای جلب عوام بکار برد، هیچکس نمی توانست، مانع این مجازات ما بر او شود (47) | فَما مِنكُم مِن أَحَدٍ عَنهُ حاجِزينَ | 69:47 |
| و این موضوع تذکری است آموزنده، برای آن پرهیزکاران (مبلغینِ مذهبِ ساختگی که برای گوسفندانِ خدا، مذهبی بر خرافات و بر اساس مخالفت با زندگی پس از مرگ و بهشت و جهنم دارند، می گویند، طبق این آیه ی قرآن، اگر پیشوای ایشان پیغمبری دروغگو بود، بوسیله الله کشته میشد و از تبلیغات مذهبیش جلوگیری میشد و بر اساس این استدلال غلط معتقدند، که هر مدعی نبوتی که گروهی به سخنانش ایمان آورند و تبلیغات مذهبيش مدتی ادامه یابد، آن مدعی، حتماً راستگو و پیغمبر الله است و اگر سخنانش در نزد دانایان، بدیهی البطلان هم باشد، ما باید آن سخنان را حق و روی مصلحت مردم بدانیم و حال آنکه این آیه درباره پیغمبران دروغ که پایه سخنانشان بر موهومات است، نیست، بلکه درباره پیغمبری است که از پیغمبری سوءاستفاده کند و چیزی از خودش بر پیغام الله بیفزاید و یا چیزی از آن کم کند و بدین وسیله حق و باطل، در نزد مردم پرهیزکار و دانا، مشتبه گردد) (48) | وَإِنَّهُ لَتَذكِرَةٌ لِلمُتَّقينَ | 69:48 |
| و ما میدانیم که بسیاری از شما، مطالب قرآن را دروغ میدانید (49) | وَإِنّا لَنَعلَمُ أَنَّ مِنكُم مُكَذِّبينَ | 69:49 |
| و این انكارها، بر چنین کفران کنندگانی، باعث افسوس آنان در آخرت خواهد شد (50) | وَإِنَّهُ لَحَسرَةٌ عَلَى الكافِرينَ | 69:50 |
| و به یقین، مطالب قرآن که براساس تبلیغ زندگی پس از مرگ و بهشت و جهنم است، همه کاملاً یقینی هستند (51) | وَإِنَّهُ لَحَقُّ اليَقينِ | 69:51 |
| پس تو، همیشه نام پروردگارِ بس عظیم خود را از نسبت هائی که دیگران روی خیال و اسم گذاری ها به او میدهند، پاک ساز (52) | فَسَبِّح بِاسمِ رَبِّكَ العَظيمِ | 69:52 |
