77 رعد

سوره رعد که در قرآنهای معمولی سوره 13 می باشد، از یک واژه متشابه و 43 آیه محکم تشکیل یافته و خلاصه آیات محکم آن اینست که تربیت کننده تو برای پیغمبری، پیغامهائی روشن و مستدل بتو فرو میفرستد، تا مردم متوجه عجایبی که در تشکیلات خلقت هست، بشوند و از اینکه از تو میشنوند، پس از مرگ دوباره بصورت دیگری زنده میگردند، تعجب نکنند، ولی بیشتر مردم نمی خواهند، چنین حقیقت مهمی را بپذیرند و بجای اینکه از خوبیهای تربیتِ پیغمبری تو در همین دنیا نیز، فایده ببرند، از تو میخواهند عذابی را که سزاوار کفران کنندگان است، زودتر دچارش شوند و یا با معجزه، فایده های دنیائی به ایشان برسانی و حال آنکه تو، بمانند تمام راهنمایان و پیغمبران گذشته، فقط مامور اطلاع دادن به خطرهای آخرت به مردم میباشی، نه وادار کننده آنان به ایمان، از روی ترساندن بوسیله عذاب و یا تطمیع، الله میداند که آنان چه میگویند و بجای اینکه ایشان را زودتر عذاب کند، حتی عواملی برای ایشان نهاده که آنان را از خطرهای طبیعی حفظ کنند، تا آزمایش زندگی و استعداد خود را نشان بدهند. آنوقت است که عذاب بیرحمانه بر ایشان می آید و ایشان را برای مسیر اوضاع پس از مرگشان می برد، فقط الله است که روی قواعد علت و معلولی که نهاده، هر چه را بشر بخواهد، اندازه ای که سزاوارش باشد، میدهد و آنانکه مردم روی عقاید موهومی از ایشان حاجت میخواهند، چیزی جز موهوم از ایشان بدست نمی آورند، همانطور که مردم آسمان و زمین مجبورند، نسبت به قوانین الله سر فرود آورند، صلاح شنوندگان پیغامهای پیغمبران الله نیز، این است که چشم و گوش خود را باز کنند و راهنمائی آنان را بپذیرند و از ولی ها و واسطه های خیالی دینی موهوم خود که ذره ای در خلقت به نفع ایشان دخالت ندارند، دست بکشند و بدانند که هوس ها و ظاهر سازی ها و قدرتهائی که از طریق مذاهب موهوم بدست می آورند، چون کف رودخانه در هنگام سیل است، که بزودی نابود میشود و فقط آب صافی زیر آن است که مانند متن پیغام های پیغمبران به مردم فایده میرساند و کسی که متن پیغام پیغمبران الله را نپذیرد، اگر اختیار تمام اشیاء زمين را هم داشته باشد، حساب کارهایش بد خواهد شد و جای همیشگی او پس از این زندگی موقت دنیا، دوزخ خواهد بود و کسی اهل بهشت است که روی انسانیتی که بدان افتخار میکند، سلسله فكر خود را برای رستگاری حقیقی خود بکار اندازد و از محاسبه اعمالش در نزد پروردگارش بترسد و در دنیا در مقابل هوس ها، برای رضای پروردگار خود استقامت نماید و نماز مقرره را برای یاد آوری مکتب تربیتی خود بخواند و برای اصلاح جامعه از مال خود خرج کند و بد را با نیکی دفع نماید و کسانی که خود را به نادانی میزنند و فساد میکنند به زندگی دائمی بدی دچار خواهند شد. هرگز الله نمی خواهد همه به زور یا طمع ایمان آورند، زیرا حقِ کوشش کنندگانِ فداکار ضایع میشود و تو ای پیغمبر و یاران تو نباید بخواهید، که به قدرت الله، بیشتر مردم ایمان آورند و منتظر زمانی باش که لازم شود، به کافران مکه، عذاب پیشگوئی شده برسد و یا تو از میان ایشان به مکانی نزدیک آن بروی و آنان دچار آن عذاب شوند، همانطور که مسخره کنندگان پیغمبران دیگر دچار عذابهای گوناگون شدند و بگذار که مردم کفران کننده مکه، اسم های بزرگی برای فریبکاری های دنیائی خود روی شریک هائی که با خیال برای الله در صاحب اختیاری قرار داده اند بگذارند، تا هم در دنیا عذاب ببینند و هم در آخرت، بطور شدیدتر و بگو من فقط اطاعت بنده وار از الله میکنم و مردم را به او میخوانم، زیرا باز گشتم بسوی اوست و هر گز هوس های مردم را تبعیت نمی کنم و هر کس نزد الله پرونده ای خواهد داشت و مردم همانطور که روی حسابی آمده اند، میروند و الله است که با سرعت حسابشان را میرسد و بگذار مردم کفران کننده ی فریبکار بگویند، تو پیغمبر نیستی و بگو همینکه الله و دانایان بیغرض می دانند من پیغمبرم، کافی میباشد. پس از این خلاصه به متن مفصل آیات توجه نمائید: