| ایمان آورندگانِ حقیقی، حتماً رستگار شده اند (1) | قَد أَفلَحَ المُؤمِنونَ | 23:1 |
| ایمان آورندگانی که در نماز خود، مقابل الله، فروتنی نشان میدهند (یعنی در نماز خود بسیار مؤدب بایستند و کاملا متوجه باشند که چه میگویند، نه اینکه حواسشان به مخرج عین و ص و ض باشد و یا حوادث زندگی را بیاد آورند) (2) | الَّذينَ هُم في صَلاتِهِم خاشِعونَ | 23:2 |
| و از کارهای بیهوده دوری میکنند (بدترین کار، یاوه و بیهوده گوش دادن به سخنان موهوم و بی دلیل دروغ پردازان مذهبی است که بدون توجه به متن قرآن مجید، روایات بی سر و تهی را به امام و پیغمبر می چسبانند) (3) | وَالَّذينَ هُم عَنِ اللَّغوِ مُعرِضونَ | 23:3 |
| و زكات مقرر شده، در دین الله را، به مستحقانش میپردازند (هر کمکی که برای پیشرفتِ صحیح جامعه و جلوگیری از بدبختی ها بشود، جزء زكات مقرر محسوب میگردد، مخصوصاً آنچه برای تنظیم امور دین حقيقی الله و پیشرفت آن داده شود) (4) | وَالَّذينَ هُم لِلزَّكاةِ فاعِلونَ | 23:4 |
| و با قدرتِ روحی خود، راههای نفوذِ شهوانی خود را می بندند (5) | وَالَّذينَ هُم لِفُروجِهِم حافِظونَ | 23:5 |
| مگر بر همسران خود، یا بر آنچه برای فروکش کردن شهوتِ خود بطور موقت، قبل از آنکه بتوانند ازدواج نمایند، آن را به تملک خود در آورده اند، و مردان مؤمن فقط در این دو مورد در انجام غریزه جنسی خود ملامت ندارند، (با در نظر گرفتن آیات 24 تا 28 از سوره نساء و آیه 33 از سوره نور در اسلام دو طریق برای انجام غریزه جنسی هست، یکی گرفتن همسر شایسته به شرطی که به منظور نگهداری او بطور دائم باشد و دیگر که مخصوص جوانان و کسانی است که نمی توانند زن شایسته ای بگیرند و غلبه شهوت بر ایشان طوریست که نمیتوانند خود را نگهدارند و این دومی تملّکِ کنیز، برای اینکار، بطور موقت است و مقصود از کنیز در زمان نزول این آیات، زنی بوده که تربیت او طوری بوده که لیاقت خانم شدن و زندگی کردنِ آزاد را نداشته باشد، زیرا دستور اسلام بوده که اگر غلام و کنیزی که از طریق خرید و فروش و یا اسیران جنگی بدست می آورند، لياقت زندگی آزاد را داشته باشد، مسلمانان باید آنها را آزاد کنند و قسمتی از بیت المال مسلمین برای آزادی اینگونه غلام و کنیزان اختصاص داشته و هر صاحب کنیزی حق نداشت، با کنیز خود که برای کلفتی گرفته نزدیکی نماید، مگر به شرطی که زن نداشته باشد و یا زنش نازا و بیمار باشد و در این صورت نیز، میبایست چنین حقی را روی قرار دادِ رسمی علناً معلوم دارد، تا مفاسدی پیش نیاید و امروزه که غلام و کنیز نیست، باید با دخالت بهداشتی و اجتماعی دولت، زنان شبیه به کنیز که از حیث اخلاق و تربیت و فهم، لیاقتِ خانم شدن ندارند و یا بواسطه عیب و نقصی که دارند، کسی آنان را برای زناشوئی انتخاب نمیکند، به شرطی که خودشان راضی باشند، مورد استفاده کسانی قرار گیرند که نمیتوانند، تا زمان زناشوئی با زن شایسته ای، خود را نگهدارند و باید عمل آنان طوری باشد که نه باعث تشویق فساد در جامعه گردد و نه فریب و زور و ظلمی در کار باشد و نه زنان لایق به زناشویی را بسوی آن کار بکشاند و بر طبق آیه 34 از سوره نور اینکار در صدر اسلام با تمام شرایط فوق عمل میشده و شاید همین باعث شده که بعدها بعضی ها تصور کنند که ازدواج موقت با زنی که به اینکار تن در دهد جایز است) و مردان مؤمن فقط در این دو مورد در انجام غریزه جنسی خود ملامت ندارند (6) | إِلّا عَلىٰ أَزواجِهِم أَو ما مَلَكَت أَيمانُهُم فَإِنَّهُم غَيرُ مَلومينَ | 23:6 |
| پس کسانی که در مورد غریزه جنسی خود، غیرِ این دو راه را بجویند، متجاوزند نه مؤمن (7) | فَمَنِ ابتَغىٰ وَراءَ ذٰلِكَ فَأُولٰئِكَ هُمُ العادونَ | 23:7 |
| همچنین از علامت مؤمن حقیقی این است که رعایت امانتها و تعهدات خود را بکنند (8) | وَالَّذينَ هُم لِأَماناتِهِم وَعَهدِهِم راعونَ | 23:8 |
| و بر نمازهای خود مواظب اند (یعنی تمام شرایط نمازهای خود را از حيث پنج وقت مجزای آنها و بکار انداختن تعلیمات آن در زندگی و سایر جزئیات مقرره آن انجام میدهند) (9) | وَالَّذينَ هُم عَلىٰ صَلَواتِهِم يُحافِظونَ | 23:9 |
| فقط اینگونه ایمان آورندگان میباشند که وارث های زمین آخرت هستند (10) | أُولٰئِكَ هُمُ الوارِثونَ | 23:10 |
| یعنی کسانی هستند که بهشت معروف را به ارث می برند و در آن همیشه میمانند (11) | الَّذينَ يَرِثونَ الفِردَوسَ هُم فيها خالِدونَ | 23:11 |
| و ما که وحی کننده ی این مطالب بر پیغمبر خود هستیم، کسی بودیم که انسان را از خلاصه ای، از گلی مخصوص آفریدیم (هم ابتدای مقدمه ایجاد انسان، یعنی حیوان یک سلولی از خلاصه ای از لجنی متعفن بوده که از ترکیب آب و موادی آلی و موادی معدنی بوجود آمده بوده و هم نطفه نر و ماده انسان نیز، که چون حیوانی یک سلولی میباشد، از خلاصه آب و خاکی بوجود می آید، که خوراک های انسان از آن میباشند) (12) | وَلَقَد خَلَقنَا الإِنسانَ مِن سُلالَةٍ مِن طينٍ | 23:12 |
| پس از مدتی، این جرم اولیه انسان را بصورت اندک آبِ مخصوصی در جایگاهی که برای آن مناسب بود، قرار دادیم (این جمله نیز، هم اشاره به تکامل آن جرم اولیه ی موجود زنده به حیوان یک سلولی است که در محفظه ای بنام تخم یا اسپرم قرار میگیرد و هم اشاره به زمان هم خوابگی مرد و زن است که سلول نر با سلول ماده در رحم زن قرار میگیرند و با هم یکی میشوند) (13) | ثُمَّ جَعَلناهُ نُطفَةً في قَرارٍ مَكينٍ | 23:13 |
| پس از مدتی، آن اندک آب را که بصورت نطفه از دو سلول نر و ماده بوجود آمده بود، به صورت علقه در آوردیم (علقه حالتی است که آن دو سلولِ نطفه ایِ جدا از هم، روی علاقه ای که در آن دو نسبت به هم هست، بهم چسبیده و یکی میشوند و آن یکی دو تا شده، به نوبه خود، باز دو تا میشوند، تا بصورت توت فرنگی در میایند و این حالت در تکامل موجود زنده بسوی انسان، جائی را اشغال کرده که حیوان یک سلولی تبدیل به حیوان چند سلولی میشود) پس آن علقه را بصورت مضغه ای در آوردیم و مضغه را استخوانهائی کردیم که گوشتی بر آنها پوشاندیم (مضغه یعنی چیزی به مانند لقمه ای که در دهان جویده شده است و دانه دانه گشته وبهم چسبیده و آن در جنین انسان از زمانی است که سلولهای شبیه به هم به شکل توت فرنگی شده و درونشان خالی میشود و به مانند کیسه ای میگردد، که دولا شده باشد و در این حالت، سلولهای هم شکل، تبدیل به سه نوع سلول میگردند، تا سلولهای بیرونی، سلولهای پوستی شوند و سلولهای درونی، لوله های هاضمه را بوجود آورند و سلولهای میانی که از همه بیشتر خواهند شد، استخوان ها و گوشتها را بوجود آورند و سپس طفولیت انسان تا رسیدنش به رشد عقلی نیز میشود و این حالات در تکامل موجود زنده بسوی انسان و پستانداران تا هنگامیکه میخواهد تبدیل به حیوان عاقلی چون انسان شود، به چشم میخورد) پس از مدتی، آن انسانِ مقدماتی را بصورت آفرینش دیگر پدید آوردیم و چه پربرکت است الله، که از هر سازنده ای نیکوتر میسازد (یعنی بوسیله جهشی الله با قدرتی مخصوص، روح آدمی را در بدن دو حیوان تکامل یافته که یکی نر بود و یکی ماده حلول داد و آن دو حیوان تبدیل به یک نر و یک ماده از انسان شدند، با امتیاز توانایی تشخیص اشیاء و اسم گذاری بر آنها، تا بدین وسیله انسان از حيوان مجزا گردد و مسیر ترقیات علمی خود را طی کند و این حالت در تکامل کودک به یک انسان حقیقی، زمانی است که کودک به رشد عقلی میرسد و حالات بچگی خود را که حالات حیوانی است، کم کم فراموش میکند و عقل خود را بروز میدهد) (14) | ثُمَّ خَلَقنَا النُّطفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقنَا العَلَقَةَ مُضغَةً فَخَلَقنَا المُضغَةَ عِظامًا فَكَسَونَا العِظامَ لَحمًا ثُمَّ أَنشَأناهُ خَلقًا آخَرَ ۚ فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحسَنُ الخالِقينَ | 23:14 |
| و شما انسانها که چنین مسیرهائی را پیموده اید و چنین حالات مختلف و عجیبی را داشتید، پس از مدتی که زندگی مستقلی را کردید، خواهید مرد (15) | ثُمَّ إِنَّكُم بَعدَ ذٰلِكَ لَمَيِّتونَ | 23:15 |
| و پس از مدتی که از مرگ شما گذشت، در زمان رستاخیز مردگان، دوباره زنده میشوید (حقیقت انسانیت که این خطاب به اوست، روح او میباشد که در هنگام مرگ، لباس حیوانیت از او کنده میشود، تا لباس حیوانی او خاک گردد و حقیقت انسانیش به جائی رود که ابتدا از آنجا آمده، یعنی بسوی زمین آخرت و در زمین آخرت روح انسان که بواسطه نداشتن بدنی از جنس خاک، در عالم برزخ زندگی نیمه جانی داشت، در بدنی از جنس خاک زمین آخرت قرار میگیرد و زنده تر از زنده دنیائی میشود و در آنجاست که باید مطابق اعمال و عادات دنیائی به کاری پر رنج و یا پرشادی میلیون ها سال زندگی نماید و آنچه را در دنیا کِشته، درو کند) (16) | ثُمَّ إِنَّكُم يَومَ القِيامَةِ تُبعَثونَ | 23:16 |
| و ما که این توضیحات را به شما انسانهای روی زمین میدهیم، خالقی هستیم که هفت روشِ زندگی دیگری، شبیه به روش زندگی شما، در بالای شما آفریده ایم و چگونه ممکن است که از خلقت های وسیع و متعددِ خود غافل باشیم (این هفت طريقه زندگی که با زندگی ما هشت طريقه میشود، بر طبق توضیحات متعددی که در سوره های قرآنی داده شده، یکی زندگی جنهاست که در اتمسفر زمین ما زندگی میکنند و زنده های تکامل یافته، شبیه به انسانها بوده و از جنس ضد ماده میباشند و دوم تا هفتم زندگی شبه انسانها در کرات ششگانه ای از منظومه شمسی است، که اولاً بالای کره زمین قرار گرفته اند، به شرطی که خورشید را پائین کره زمین بدانیم و ثانیاً مانند زمین ما از ماه و خورشید استفاده میکنند و این مشخصات در مریخ و مشتری و زحل و اورانوس و نپتون و پلوتون کشف شده و چون زندگی در آن کرات با زندگی ما قطعاً فرق دارد، معلوم نیست چگونه است، ولی بر طبق آیات قرآنی، زندگی آنان از زندگی مردم زمین پیشرفته تر میباشد، با اینکه بر طبق آیات قرآنی، زمین آنها بعد از زمین ما بوجود آمده و قبل از زمین ما متلاشی خواهند شد) (17) | وَلَقَد خَلَقنا فَوقَكُم سَبعَ طَرائِقَ وَما كُنّا عَنِ الخَلقِ غافِلينَ | 23:17 |
| و در زمین، برای شما انسانها، از آسمان به اندازه معینی از آبی مخصوص فرو فرستادیم و آن آب را در زمین جای دادیم و ما، بر از بین بردنِ این آب، توانا میباشیم (این جمله اشاره به اینست که سهم کره زمین از ابتدای تشکیلش، مقدار معینی از بخار آب بوده و آن بخارات پس از سرد شدن به صورت بارانی شدید، گودیهای زمین را پر کردند و اقیانوس های زمین را بوجود آوردند و در دستگاه خلقتِ الله، هم آبهای زمین و هم بخارِ آب های آن، قابل تجزیه و محو شدن است) (18) | وَأَنزَلنا مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَسكَنّاهُ فِي الأَرضِ ۖ وَإِنّا عَلىٰ ذَهابٍ بِهِ لَقادِرونَ | 23:18 |
| پس ما بوسیله آن آب برای شما روی قوانینی که نهاده ایم، باغهائی از نخلستان و انگورها پدید آوردیم و بعلاوه در زمین برای شما میوه های بسیاری نهاده ایم و شما از تمام اینها میخورید (19) | فَأَنشَأنا لَكُم بِهِ جَنّاتٍ مِن نَخيلٍ وَأَعنابٍ لَكُم فيها فَواكِهُ كَثيرَةٌ وَمِنها تَأكُلونَ | 23:19 |
| و آن درختی را بنگرید که از کوه سینا بیرون میاید و با آن روغن مخصوص روئیده میشود (مقصود درخت زیتون است که هم شاخ و برگ آن روغن دارد و مانند چراغ میسوزد و هم از میوه اش روغن میگیرند و آن را مردم به نان میمالند و میخورند) (20) | وَشَجَرَةً تَخرُجُ مِن طورِ سَيناءَ تَنبُتُ بِالدُّهنِ وَصِبغٍ لِلآكِلينَ | 23:20 |
| و برای شما در چارپایان خوراکی مشاهداتِ عجیبی است، زیرا میبینید که از آنچه در شکم آنهاست، مینوشید و برای شما در آنها منفعت های بسیاریست و از آنها میخورید (21) | وَإِنَّ لَكُم فِي الأَنعامِ لَعِبرَةً ۖ نُسقيكُم مِمّا في بُطونِها وَلَكُم فيها مَنافِعُ كَثيرَةٌ وَمِنها تَأكُلونَ | 23:21 |
| و بر آنها و هم بر کشتی سوار میشوید (برای اینکه عجیب بودن پیدایش، شیر حیوانات را از شکم آنها بهتر متوجه شوید، خالق عالم در چهار سوره پیش که تفسیر شد، یعنی در سوره نحل شرح داده است، که عجیب بودن آن، از این جهت است، که شیر، از چکیده آبِ محتویات غذائی شکمبه و خون که مواد غذائی شیر را از شکمبه میگیرد و به غده پستان میرساند، بوجود میآیند و خالق عالم تشکیلاتی در بدن نهاده که مواد متعفن و بد مزه شکمبه و خون را تبدیل به شیری بسیار خوشمزه و مفید میکند و جمله بس کوتاهِ موجود در متنِ آیه، اشاره ایست از جمله مفصلهای که در سوره نحل است) (22) | وَعَلَيها وَعَلَى الفُلكِ تُحمَلونَ | 23:22 |
| و به مانندِ این پیغامهای آموزنده که تو را برای آنها بسوی این مردم فرستاده ایم، نوح را نیز، بسوی قومش فرستادیم، او نیز به قومِ خود گفت، الله را اطاعت بنده وار کنید، زیرا غیر از او برای شما خدائی نیست (خدا یعنی صاحب اختیار نه خالق) چرا از الله نمی ترسید؟ (23) | وَلَقَد أَرسَلنا نوحًا إِلىٰ قَومِهِ فَقالَ يا قَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ ۖ أَفَلا تَتَّقونَ | 23:23 |
| پس بزرگانی از قومِ او که کفران این سخنان را کرده بودند، به مردم گفتند، این مرد جز بشری مانند شما نیست که با این سخنان میخواهد، بر شما ریاست کند و اگر الله میخواست پیغمبری بفرستد، فرشته ای را می فرستاد (فرشته در نظر مردم، روی تبلیغات سوءاستفاده چيان مذهبی، همیشه کسی بوده که فرستاده الله باشد و شخصیت مختار و محتاج و ناتوان بشری را نداشته باشد و بتواند از خود، هر قدرتی را نشان بدهد و کسی نتواند او را اذیت کند و می بینیم حتی امروزه نیز، برای اینکه فسادکاران جلوی اقدامات مصلحين مذهبی و اجتماعی را بگیرند، امام و پیغمبران گذشته را با همین حالات فرشته معرفی کرده اند و هم یهودیان و هم مسیحیان و هم فرقه هائی از مسلمانان، منتظر چنین مصلحی که دارای چنین قدرتی باشد، هستند) ما در پدران پیشین خود چنین چیزی نشنیده ایم (با اینکه در متن کتابهای آسمانی تمام پیغمبران گذشته بوده، پیغمبران همه بشری مانند مردم بودند، که فقط پیغامهائی عالی و منطقی برای تربیتِ صحیحِ مردم داشتند، در موقع آمدن هر مصلح صحیح دینی، روی تبلیغات غلو آمیزی که سوءاستفاده چیان مذهبی از مدتها پیش، در پدران مردم، رایج کرده بودند، مردم زمان هر پیغمبری میگویند، چنین چیزی در پدران خود نشنیده ایم) (24) | فَقالَ المَلَأُ الَّذينَ كَفَروا مِن قَومِهِ ما هٰذا إِلّا بَشَرٌ مِثلُكُم يُريدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيكُم وَلَو شاءَ اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلائِكَةً ما سَمِعنا بِهٰذا في آبائِنَا الأَوَّلينَ | 23:24 |
| این کسی که میگوید پیغمبرم، فقط مردی است، جن زده و دیوانه و شما مدتی صبر کنید، شاید از دیوانگی بیرون آید و از سخنان خود برگردد (25) | إِن هُوَ إِلّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصوا بِهِ حَتّىٰ حينٍ | 23:25 |
| نوح پس از سالیانِ دراز تبلیغ پیغمبری خود به پروردگارش گفت، مردم پیغامهای تو را از من دروغ پنداشتند، خودت مرا یاری کن (26) | قالَ رَبِّ انصُرني بِما كَذَّبونِ | 23:26 |
| پس ما به او وحی کردیم که آن کشتی معروف را در پیش چشم ما و مطابق دستور ما بساز و چون ساختی، منتظر فرمان ما باش و چون دیدی از تنوری، که در خانه داری، آب جوشید، از هر حیوانی که مورد استفاده بشر است، دو نوع نر و ماده در آن کشتی داخل کن، با هر کس که اهل توست (اهل و آل هر پیغمبری پیروان او میباشند، چه زن و بچه او باشند و چه ایمان آورندگان به آن پیغمبر و در آیه 46 از سوره هود گفته شده که پسری از نوح که هم عقیده او نبود، از اهل او نبود(قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ ﴿٤٦﴾)) و مبادا آنهائی را که قبلا معلوم شده مخالف پیغمبری تو هستند داخل کشتی نمائی و از من نیز درباره کسانی که ستم کردند نپرس زیرا همه غرق خواهند شد (27) | فَأَوحَينا إِلَيهِ أَنِ اصنَعِ الفُلكَ بِأَعيُنِنا وَوَحيِنا فَإِذا جاءَ أَمرُنا وَفارَ التَّنّورُ ۙ فَاسلُك فيها مِن كُلٍّ زَوجَينِ اثنَينِ وَأَهلَكَ إِلّا مَن سَبَقَ عَلَيهِ القَولُ مِنهُم ۖ وَلا تُخاطِبني فِي الَّذينَ ظَلَموا ۖ إِنَّهُم مُغرَقونَ | 23:27 |
| پس وقتی تو و همفکرانت بر کشتی قرار گرفتید، تو از طرف آنها بگو، آن صفات عالی خدائی، مخصوص الله است که ما را از آن قوم ستمکار، در موقع مناسبش، نجات داد (28) | فَإِذَا استَوَيتَ أَنتَ وَمَن مَعَكَ عَلَى الفُلكِ فَقُلِ الحَمدُ لِلَّهِ الَّذي نَجّانا مِنَ القَومِ الظّالِمينَ | 23:28 |
| و بگو پروردگارا، کشتی مرا در زمینی پربرکت فرود آور و تو بهترین میهمان نواز میباشی (29) | وَقُل رَبِّ أَنزِلني مُنزَلًا مُبارَكًا وَأَنتَ خَيرُ المُنزِلينَ | 23:29 |
| به يقين، در این داستان نشانه هائی است و ما در اینگونه کارها آزمایش کننده بودیم (داستان مفصل نوح در سوره های هود و يونس و انعام و اعراف و شعرا و عنکبوت و صافات و قمر و نوح در هریک مقداری از داستان هست و بصورت تحریف شده ای در سفر پیدایش تورات نیز میباشد) (30) | إِنَّ في ذٰلِكَ لَآياتٍ وَإِن كُنّا لَمُبتَلينَ | 23:30 |
| پس از مردم زمان نوح، جماعت بشری دیگری پدید آوردیم (این جماعت دیگر که پس از فرود آمدن کشتی نوح در کوه جودی در شمال شرقی سوریه پدید آمد، پدران سه جماعت معروف به زرد پوستان و سیاه پوستان و سفید پوستان بودند که سیاه پوستان را سامی میگویند که چون قرآن و تورات و انجیل در میان اینان پیدا شده این جماعت بعد از نوح از نظر قرآن آرامیها هستند که در قرآن به قوم عاد ارم معرفی شده اند و پیغمبرشان هود، نام داشت و زمین ایشان در جنوب سوریه و در محلی بود که در زمان پیغمبر اسلام ریگستانی بود، به نام احقاف و از عجایب اطلاعاتی قرآن این است که در سوره احقاف تذکر داده شده که در زمان مبعوث شدن هودِ پیغمبر برای قوم عاد، پیغمبران دیگری هم آمده بودند، یعنی پیغمبری برای جماعت زرد پوست و پیغمبری هم برای جماعت سفید پوست و اگر تصور کنیم که سرخ پوستان آمریکا نیز نژادی جداگانه باشند، برای ایشان نیز طبق قرآن، پیغمبرانی محلی آمده است که عقاید بت پرستی آنان نتیجه انحراف از تعلیمات پیغمبرشان میباشد) (31) | ثُمَّ أَنشَأنا مِن بَعدِهِم قَرنًا آخَرينَ | 23:31 |
| پس میان آنان پیغمبری از خودشان را مامور کردیم، که بگوید از دستورات الله اطاعت بنده وار کنید و برای شما غیر از او خدای دیگری نیست (خدا یعنی صاحب اختیار و کسی که از او اطاعت بنده وار باید کرد و لذا هر کس کورانه و بی دلیل و یا روی تقلید از کسی دیگر اطاعت کند، بخصوص در مذهب و دین، آن کس را خدای خود گرفته و بت پرست است) آیا حاضرید از اطاعت بنده وارِ دیگران پرهیز کنید؟ (32) | فَأَرسَلنا فيهِم رَسولًا مِنهُم أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن إِلٰهٍ غَيرُهُ ۖ أَفَلا تَتَّقونَ | 23:32 |
| و با نفوذان قوم او که کفران این راهنمائیها را کرده بودند و دیدار آخرت را قبول نداشتند و بوسیله قوانین اجتماعی ما به توانایی جابرانه ای رسیده بودند، به مردم گفتند، این مرد جز بشری مانند شما نیست که از همانچه شما میخورید، میخورد و از هر چه شما مینوشید، مینوشد (33) | وَقالَ المَلَأُ مِن قَومِهِ الَّذينَ كَفَروا وَكَذَّبوا بِلِقاءِ الآخِرَةِ وَأَترَفناهُم فِي الحَياةِ الدُّنيا ما هٰذا إِلّا بَشَرٌ مِثلُكُم يَأكُلُ مِمّا تَأكُلونَ مِنهُ وَيَشرَبُ مِمّا تَشرَبونَ | 23:33 |
| و شما اگر بشری مانند خود را اطاعت کنید، ضرر خواهید دید (یعنی پیغمبر باید دارای قدرتهای بالاتر از قدرت مادی باشد، نه آنکه حتی از ما، با نفوذان، بی قدرت تر و مانند شما مردمِ عادی، محتاج آب و نان باشد) (34) | وَلَئِن أَطَعتُم بَشَرًا مِثلَكُم إِنَّكُم إِذًا لَخاسِرونَ | 23:34 |
| آیا به شما وعده میدهد، که پس از اینکه مردید و خاک و استخوانهائی شدید، دوباره در زمین دیگری به صورت زنده بیرون آورده میشوید؟ (35) | أَيَعِدُكُم أَنَّكُم إِذا مِتُّم وَكُنتُم تُرابًا وَعِظامًا أَنَّكُم مُخرَجونَ | 23:35 |
| چه وعده های بس دوری (36) | هَيهاتَ هَيهاتَ لِما توعَدونَ | 23:36 |
| جز این زندگی دنیائی ما، زندگی دیگری نیست و فقط در این دنیاست که پی در پی میمیریم و زنده میشویم (یعنی زنده ها که مُردند، دوباره نسل آنها می آیند) و هرگز دوباره در آخرت زنده نمی شویم (37) | إِن هِيَ إِلّا حَياتُنَا الدُّنيا نَموتُ وَنَحيا وَما نَحنُ بِمَبعوثينَ | 23:37 |
| و این مرد، جز دروغ زنی بر الله نیست و ما به نفع او ایمان نمی آوریم (38) | إِن هُوَ إِلّا رَجُلٌ افتَرىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَما نَحنُ لَهُ بِمُؤمِنينَ | 23:38 |
| آن پیغمبر به پروردگار عالم گفت: پروردگارا، در مقابل اینکه اینان مرا انکار میکنند، یاریم نما (39) | قالَ رَبِّ انصُرني بِما كَذَّبونِ | 23:39 |
| پروردگارش گفت، بزودی پشیمان خواهند شد (40) | قالَ عَمّا قَليلٍ لَيُصبِحُنَّ نادِمينَ | 23:40 |
| پس روی آنچه سزاوار بودند، ایشان را آن صدای هلاکت بار بگرفت و ما ایشان را چون خس و خاشاک کردیم و بر آن قوم ستمکار دوری افتاد (یعنی نامشان از روز گار برافتاد و روحشان دچار دوری از درگاه الله شد) (41) | فَأَخَذَتهُمُ الصَّيحَةُ بِالحَقِّ فَجَعَلناهُم غُثاءً ۚ فَبُعدًا لِلقَومِ الظّالِمينَ | 23:41 |
| سپس بعد از ایشان جمعیت های دیگری، از پس هم پدید آوردیم (42) | ثُمَّ أَنشَأنا مِن بَعدِهِم قُرونًا آخَرينَ | 23:42 |
| و سرنوشت و انتهای هیچ امتی از آنچه باید، نه جلو افتاد و نه عقب (زیرا قوانین علت و معلول الله دقیق و حساب شده است) (43) | ما تَسبِقُ مِن أُمَّةٍ أَجَلَها وَما يَستَأخِرونَ | 23:43 |
| و پیغمبرانِ آن جمعیّت ها را هم پی در پی فرستادیم، هر زمان برای امتی پیغمبرش آمد، او را دروغ دانستند و ما هم آنها را بردیم و امتی دیگر آوردیم و فقط داستان بدیهای آنان را گذاشتیم، برای هر قومی که ایمان به این حقایق نمی آورند، دوری باد (این جمعیت های دنبال هم قوم ثمود و قوم ابراهیم و قوم لوط و قوم شعیب هستند که شرح داستان مخصوص هر یک و قوم عاد در سوره های اعراف و هود و شعرا و بعضی سوره های دیگرست) (44) | ثُمَّ أَرسَلنا رُسُلَنا تَترىٰ ۖ كُلَّ ما جاءَ أُمَّةً رَسولُها كَذَّبوهُ ۚ فَأَتبَعنا بَعضَهُم بَعضًا وَجَعَلناهُم أَحاديثَ ۚ فَبُعدًا لِقَومٍ لا يُؤمِنونَ | 23:44 |
| سپس موسی و برادرش هارون را با نشانه های خود و قدرتی روشن (45) | ثُمَّ أَرسَلنا موسىٰ وَأَخاهُ هارونَ بِآياتِنا وَسُلطانٍ مُبينٍ | 23:45 |
| بسوی فرعون و طرفداران با نفوذش فرستادیم، پس اینان نیز به خود بالیدند و قومی متکبر شدند (46) | إِلىٰ فِرعَونَ وَمَلَئِهِ فَاستَكبَروا وَكانوا قَومًا عالينَ | 23:46 |
| و گفتند آیا به دو انسانی که مانند ما هستند و قوم ایشان، که بنی اسرائیل باشند و غلامان ما میباشند، ایمان آوریم؟ (47) | فَقالوا أَنُؤمِنُ لِبَشَرَينِ مِثلِنا وَقَومُهُما لَنا عابِدونَ | 23:47 |
| و آن دو را دروغگو دانستند و عاقبت به مانند هلاک شدگان قبل، هلاک شدند (داستان مفصل موسی و فرعون در سوره های اعراف و طه و شعرا و قصص و هود و کتاب داستان فرعون های موسی و یوسف و ابراهیم هست) (48) | فَكَذَّبوهُما فَكانوا مِنَ المُهلَكينَ | 23:48 |
| و به موسی آن کتاب را دادیم، شاید بنی اسرائیل بدان هدایت شوند (کتاب تورات را بعد از خروج بنی اسرائیل از مصر خالق عالم در زمانهای پی در پی به موسی داد، ولی جز قلیلی از آنان نخواستند از راهنمائیهای آن هدایت شوند، بلکه به مرور آن را تحریف نمودند و دچار بدبختی هائی شدند) (49) | وَلَقَد آتَينا موسَى الكِتابَ لَعَلَّهُم يَهتَدونَ | 23:49 |
| و پسر مریم و مادرش را نشانه ای قرار دادیم (در نزد علمای یهود که محاکمه کننده ی مریم بودند، ثابت شد که مریم با کره بوده و عیسی را خالق عالم بدون پدر از مریم پدید آورده و روی همین محاکمه شدن مریم، بوسیله شنیدن صدای تبرئه مادر از دهان عیسی، در گهواره بود که عیسی و مریم را نکشتند و بلکه تا سی سال که عیسی پیغمبر نشده بود، که پیشوایان مذهبی یهود را به فسادکاری معرفی کند، او و مادرش را مقدس می شمردند) و آن دو را بسوی زمینی برجسته و حاصلخیز و مطمئن که آبی جاری داشت، منزل دادیم (از این آیه پیداست، که وقتی عیسی در سی سالگی پیغمبر شد، برای اینکه از پیشوایان سوءاستفاده چی مذهبی یهود در بیت الحم و اورشلیم که محل تولدش بود، دور باشد و در جای نسبتا امنی، پیغمبری خود را تبلیغ نماید، خالق عالم به او دستور داده بود که بسوی شمال در زمینهای خوش آب و هوای جلیل و كفرناحوم و ناصره برود و مردم آنجا را اول تبلیغ کند و لذا بیشتر حواریان عیسی اهل جلیل هستند و محل سکونت دائمی عیسی و حواریون او را ناصره میگویند، یعنی جایی که نصرانی ها با نصرت دهندگانِ دین الله در آن بودند و مردم را تبلیغ میکردند و آنچه خلاف این سخنان در انجیل ها هست، مانند پسرِ خدا بودن عیسی، دروغ ها و اسرائیلیاتی میباشد که به نفع یهودیان ساخته شده است، تا بتوانند دین عیسی را موهوم جلوه دهند و بگویند فقط ما موحد هستیم) (50) | وَجَعَلنَا ابنَ مَريَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيناهُما إِلىٰ رَبوَةٍ ذاتِ قَرارٍ وَمَعينٍ | 23:50 |
| ای تمامی پیغمبران، از پاکیزه های زمین بخورید و نیکوکاری کنید و بدانید که من بدانچه میکنید، دانا هستم (51) | يا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلوا مِنَ الطَّيِّباتِ وَاعمَلوا صالِحًا ۖ إِنّي بِما تَعمَلونَ عَليمٌ | 23:51 |
| و امّت هر یک از شما، بمانند هم، امّتی واحد است، که اکثرشان نافرمانند و اندکی مؤمن حقیقی و من پروردگار تمامی شما میباشم و فقط از من بترسید (این جملات میرسانند که تمام پیغمبران شغل و درآمدی خوب و زندگی خوب داشتند و محتاج مردم نبودند، تا کسی نگوید، که کارهای تبلیغاتی خود را برای فریب مردم و استفاده از آنان شروع کرده اند و بلکه معلوم باشد، که مامور الله بوده اند، که خود را از راحتی زندگی، در ناراحتیِ مخالفت با جامعه ی فسادکار انداختند) (52) | وَإِنَّ هٰذِهِ أُمَّتُكُم أُمَّةً واحِدَةً وَأَنا رَبُّكُم فَاتَّقونِ | 23:52 |
| پس طرفدارانِ هر یک از پیغمبران، کار دین خود را میان خود، به فرقه ها تکه تکه کردند و هر فرقه به آنچه داشتند، خوشحال بودند (53) | فَتَقَطَّعوا أَمرَهُم بَينَهُم زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزبٍ بِما لَدَيهِم فَرِحونَ | 23:53 |
| پس تو نیز، این مردم را که بنام دین اسماعیل و ابراهیم و موسی و عیسی فرقه های باطل مذهبی دارند، تا مدتی رها کن و در آنچه سخت گرفتار آن شده اند، باز گذار (یعنی عاقبت مخالفین پیغمبر اسلام نیز دچار هلاکت و عذاب الله خواهند شد) (54) | فَذَرهُم في غَمرَتِهِم حَتّىٰ حينٍ | 23:54 |
| آیا اینان گمان میکنند، اینکه به ایشان بوسیله مال و فرزندانی کمک میکنیم (55) | أَيَحسَبونَ أَنَّما نُمِدُّهُم بِهِ مِن مالٍ وَبَنينَ | 23:55 |
| کوشش داریم که به ایشان خوبيها رسانیم؟ این یک گمان بی شعورانه ایست (امروزه نیز فسادکاران تصور میکنند، خالق عالم آنان را دوست دارد، که به ایشان ریاست و نفوذ و تمول و خوشیهای دنیایی داده و نمیدانند که اینها برای آزمایش ایشان است) (56) | نُسارِعُ لَهُم فِي الخَيراتِ ۚ بَل لا يَشعُرونَ | 23:56 |
| فقط کسانی که از ترس قوانین آخرتی پروردگارشان در هراسند (57) | إِنَّ الَّذينَ هُم مِن خَشيَةِ رَبِّهِم مُشفِقونَ | 23:57 |
| و کسانی که به مطالب روشن پروردگارشان ایمان میآورند (58) | وَالَّذينَ هُم بِآياتِ رَبِّهِم يُؤمِنونَ | 23:58 |
| و کسانی که به پروردگار خود شریکی قرار نمیدهند (59) | وَالَّذينَ هُم بِرَبِّهِم لا يُشرِكونَ | 23:59 |
| و کسانی که بخشش های خود را در حالی میدهند، که دلهاشان در ترس آن است که چگونه باید بسوی پروردگارشان بر گردند (یعنی بدون توقع و ریا در راه الله و پیشرفت حق و دستگیری مستحقان و فقط برای رضای الله و ترس از آخرت بذل و بخشش میکنند و زکات میدهند) (60) | وَالَّذينَ يُؤتونَ ما آتَوا وَقُلوبُهُم وَجِلَةٌ أَنَّهُم إِلىٰ رَبِّهِم راجِعونَ | 23:60 |
| اینها هستند که در کارهای نیک شتاب می کنند و ایشان از هم نیز سبقت می گیرند (61) | أُولٰئِكَ يُسارِعونَ فِي الخَيراتِ وَهُم لَها سابِقونَ | 23:61 |
| و ما بیش از توانائی هر کس از او وظیفه نمیخواهیم و نزد ما کتابیست که روی سزاواری سخن میگوید و به کسی ستم نخواهد شد (62) | وَلا نُكَلِّفُ نَفسًا إِلّا وُسعَها ۖ وَلَدَينا كِتابٌ يَنطِقُ بِالحَقِّ ۚ وَهُم لا يُظلَمونَ | 23:62 |
| لیکن مردمی که غیر اینانند، از این سخنان در ناراحتی ای هستند و اعمالی غیر از آنچه گفتیم دارند و به کار خود مشغولند (63) | بَل قُلوبُهُم في غَمرَةٍ مِن هٰذا وَلَهُم أَعمالٌ مِن دونِ ذٰلِكَ هُم لَها عامِلونَ | 23:63 |
| تا زمانی که جبّاران ایشان را، به آن عذاب پیشگوئی شده بگیریم، در آن زمان به التماس میافتند (64) | حَتّىٰ إِذا أَخَذنا مُترَفيهِم بِالعَذابِ إِذا هُم يَجأَرونَ | 23:64 |
| به ایشان گفته خواهد شد، که حالا دیگر التماس نکنید، که از جانب ما کمکی به شما نخواهد رسید (۶5) | لا تَجأَرُوا اليَومَ ۖ إِنَّكُم مِنّا لا تُنصَرونَ | 23:65 |
| زیرا نشانه های روشنِ من بر شما خوانده میشد و شما از آن به پشت برمیگشتید(66) | قَد كانَت آياتي تُتلىٰ عَلَيكُم فَكُنتُم عَلىٰ أَعقابِكُم تَنكِصونَ | 23:66 |
| و نسبت به گوینده آن، تکبر نشان میدادید و در شب نشینی های خود، درباره او چرت و پرت ها میگفتید (67) | مُستَكبِرينَ بِهِ سامِرًا تَهجُرونَ | 23:67 |
| آیا در پیغام الله دقت نکرده اند؟ یا چیزی برای ایشان آمد، که در پدران پیشین ایشان سابقه نداشت؟ (یعنی با اینکه از زبان پیغمبر قدیمی خود نیز چنین سخنانی شنیده بودند، سخن مشابه پیغمبر جدید را نپذیرفتند) (68) | أَفَلَم يَدَّبَّرُوا القَولَ أَم جاءَهُم ما لَم يَأتِ آباءَهُمُ الأَوَّلينَ | 23:68 |
| آیا این که منکر پیغمبریِ پیغمبرِ خود شده اند، برای این است که پیغمبری او را نشناخته اند؟ (69) | أَم لَم يَعرِفوا رَسولَهُم فَهُم لَهُ مُنكِرونَ | 23:69 |
| آیا اینکه میگویند، او دیوانه است، از روی دل میگویند؟ خیر، حقیقت این است که می بینند، حق گوئی نزد ایشان آمده و بیشتر مردم از حق بدشان میآید (70) | أَم يَقولونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَل جاءَهُم بِالحَقِّ وَأَكثَرُهُم لِلحَقِّ كارِهونَ | 23:70 |
| و اگر آنچه حقیقت دارد، از هوس های ایشان تبعیت میکرد، آسمانها و زمین و نفوس آنها همه فاسد می بودند و حقیقت اینست که ما آنچه از پند، که باید به ایشان بدهیم، دادیم، ولی ایشان از پندی که برای خودشان مفيد است، اعراض میکنند (71) | وَلَوِ اتَّبَعَ الحَقُّ أَهواءَهُم لَفَسَدَتِ السَّماواتُ وَالأَرضُ وَمَن فيهِنَّ ۚ بَل أَتَيناهُم بِذِكرِهِم فَهُم عَن ذِكرِهِم مُعرِضونَ | 23:71 |
| آیا تو از ایشان تقاضا داری چیزی را خرج تو کنند؟ پس خرجهائی که پروردگار تو، به تو داده و میدهد، بهتر است و بهترین روزی دهندگان او میباشد (72) | أَم تَسأَلُهُم خَرجًا فَخَراجُ رَبِّكَ خَيرٌ ۖ وَهُوَ خَيرُ الرّازِقينَ | 23:72 |
| و تو بدون هیچ توقعی، ایشان را بسوی راهی راست دعوت میکنی (73) | وَإِنَّكَ لَتَدعوهُم إِلىٰ صِراطٍ مُستَقيمٍ | 23:73 |
| و کسانیکه به آخرت ایمان نمی آورند، از راه مستقیم به راه کج علاقه دارند (74) | وَإِنَّ الَّذينَ لا يُؤمِنونَ بِالآخِرَةِ عَنِ الصِّراطِ لَناكِبونَ | 23:74 |
| و اگر پس از ضرر رسیدن به ایشان، ما به ایشان رحم کنیم و ضرر رسیده را از ایشان برداریم، آنان دوباره در سرکشی قدیم خود، بدون هیچ دلیلی اصرار میورزند (75) | وَلَو رَحِمناهُم وَكَشَفنا ما بِهِم مِن ضُرٍّ لَلَجّوا في طُغيانِهِم يَعمَهونَ | 23:75 |
| و ما ایشان را دچار آن عذاب مختصر کردیم و آنان برای پروردگار خود، نه اظهار کوچکی کردند و نه التماسی نمودند (76) | وَلَقَد أَخَذناهُم بِالعَذابِ فَمَا استَكانوا لِرَبِّهِم وَما يَتَضَرَّعونَ | 23:76 |
| تا اینکه بر ایشان دروازه ای، دارای عذابی شدید، باز کردیم که دیگر امیدی نداشته باشند (عذاب مختصر، عذابی بود که در سوره دخان اعلام شد که بصورت ابر سنگین خفه کننده ای بود و فشار مختصری داشت و مردم کفران کننده مکه، آنرا یک حادثه طبیعی تصور کردند، ولی چیزی از آن نگذشت که عذابهای پی در پی برای آنان شروع شد که روز به روز شدیدتر گردید، تا به کشتار ایشان در جنگ بدر رسید و در دنبال آن کم کم مسلمین به فتح کامل مکه و عربستان رسیدند) (77) | حَتّىٰ إِذا فَتَحنا عَلَيهِم بابًا ذا عَذابٍ شَديدٍ إِذا هُم فيهِ مُبلِسونَ | 23:77 |
| و کسی که این پندها را میدهد، کسی است که برای شما گوش و چشم ها و آن همه وسائل فهم نهاد و شما چه کم سپاس می گزارید (با اینکه، ارزش گوش بسیار کمتر از چشم و تعقل است، اکثر مردم چشم و عقل خود را می بندند و به چرندها گوش میدهند) (78) | وَهُوَ الَّذي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمعَ وَالأَبصارَ وَالأَفئِدَةَ ۚ قَليلًا ما تَشكُرونَ | 23:78 |
| و او کسی است که شما را در زمین پدید آورد و زیاد و منتشر کرد و عاقبت بسوی او جمع کرده میشوید (یعنی ارواح شما بسوی قدرت الله و زمین آخرت، که آنجا عرشی از عرشِ عظيم الله است) (79) | وَهُوَ الَّذي ذَرَأَكُم فِي الأَرضِ وَإِلَيهِ تُحشَرونَ | 23:79 |
| و او کسی است، که زنده میکند و میمیراند و اختلاف شب و روز به خواست اوست، چرا تعقل نمیکنید (اگر کسی تعقل کند، میفهمد که هدف و منظوری عالی برای بشر از این وسائل زندگی و مرگ برای بشر است و آن زندگی آخرت است) (80) | وَهُوَ الَّذي يُحيي وَيُميتُ وَلَهُ اختِلافُ اللَّيلِ وَالنَّهارِ ۚ أَفَلا تَعقِلونَ | 23:80 |
| و این مردم همان را گفتند، که پیشینیان به پیغمبرشان گفتند (81) | بَل قالوا مِثلَ ما قالَ الأَوَّلونَ | 23:81 |
| گفتند، آیا وقتی مردیم و خاک و استخوانهائی شدیم، دوباره زنده میشویم؟ (82) | قالوا أَإِذا مِتنا وَكُنّا تُرابًا وَعِظامًا أَإِنّا لَمَبعوثونَ | 23:82 |
| این وعده ایست که هم بما داده اند و هم به پدران ما در قدیم و این جز افسانه های پیشینیان نیست (83) | لَقَد وُعِدنا نَحنُ وَآباؤُنا هٰذا مِن قَبلُ إِن هٰذا إِلّا أَساطيرُ الأَوَّلينَ | 23:83 |
| بگو اگر شما دانسته اید، بگوئید که زمین و نفوس آن، در اختیار چه کسی است؟ (84) | قُل لِمَنِ الأَرضُ وَمَن فيها إِن كُنتُم تَعلَمونَ | 23:84 |
| پاسخ خواهند داد که در اختيار الله است، بگو، پس چرا متوجه هدف اینها که آخرت است نمیشوید؟ (85) | سَيَقولونَ لِلَّهِ ۚ قُل أَفَلا تَذَكَّرونَ | 23:85 |
| بگو، پروردگار آسمانهای هفتگانه و پروردگار آن عرشِ عظیم چه کسی است؟ (از نظر انسان خاکی، هفت آسمان، هفت کره آسمان دار و ماه دار و نفوس دارِ منظومه شمسی است و مرکزِ کل خلقت، مرکز قدرت جهان و عرش عظيم الله است و این دلیل بر آن نمیشود که صدها منظومه نفوس دار دیگر، در خلقت از عرش الله بوجود نیامده باشد) (86) | قُل مَن رَبُّ السَّماواتِ السَّبعِ وَرَبُّ العَرشِ العَظيمِ | 23:86 |
| خواهند گفت، صاحب تمامی آنها الله است و بگو، پس چرا از او نمی ترسید؟ (87) | سَيَقولونَ لِلَّهِ ۚ قُل أَفَلا تَتَّقونَ | 23:87 |
| بگو، اگر دانا بودید، بگوئید تشکیلاتِ بهم مربوطِ همه چیز، بدست کیست و چه کسی همه را پناه میدهد و کسی نیست که مخالف او را پناه دهد؟ (88) | قُل مَن بِيَدِهِ مَلَكوتُ كُلِّ شَيءٍ وَهُوَ يُجيرُ وَلا يُجارُ عَلَيهِ إِن كُنتُم تَعلَمونَ | 23:88 |
| خواهند گفت، اختیار بدست الله است، بگو به دروغهای دیگران چرا گوش میدهید؟ (89) | سَيَقولونَ لِلَّهِ ۚ قُل فَأَنّىٰ تُسحَرونَ | 23:89 |
| حقیقت این است، که ما این سخنانِ سزاوار را برای ایشان آوردیم و آنان دروغگو میباشند (90) | بَل أَتَيناهُم بِالحَقِّ وَإِنَّهُم لَكاذِبونَ | 23:90 |
| و الله برای خود فرزندی نگرفته و با او، اختياردارِ دیگری برای مردم نیست، اگر اختیار داری بود، باید هر اختیار داری، مخلوقاتی داشته باشد و اختیار خود را فقط در آنها بکار اندازد و هر صاحب اختیارِ قوی تری، برتری خود را بر ضعیفتر نشان دهد و جهان در جنگ خدایان به فساد گرفتار شود (که اگر همه، به اندازه هم، قدرت نداشته باشند، آن خدائی که قدرتمندتر است، دیگران را نابود خواهد کرد) و چون چنین چیزهائی دیده نمیشود، الله از شریکان و صاحب اختیارانی که برای او قرار میدهند، پاک میباشد (91) | مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَما كانَ مَعَهُ مِن إِلٰهٍ ۚ إِذًا لَذَهَبَ كُلُّ إِلٰهٍ بِما خَلَقَ وَلَعَلا بَعضُهُم عَلىٰ بَعضٍ ۚ سُبحانَ اللَّهِ عَمّا يَصِفونَ | 23:91 |
| و فقط اوست که برهر پنهان و آشکاری داناست پس او از شريکهائی که مردم (بنام واسطه و پارتی و ولی و پسر و مظهر و خون و دست) برای او قرار میدهند بسی بالاتر میباشد (92) | عالِمِ الغَيبِ وَالشَّهادَةِ فَتَعالىٰ عَمّا يُشرِكونَ | 23:92 |
| و بگو پروردگارا مبادا زمانی که وعده عذاب بر کافران را به من نشان دادی (93) | قُل رَبِّ إِمّا تُرِيَنّي ما يوعَدونَ | 23:93 |
| مرا از آن قوم ستمکار قرار دهی (این آیه میرساند که حتی پیغمبران امکان دارد در اثر وسوسه هائی دنیائی به کفر و ظلم کشیده شوند و مانند یونس پیغمبر دچار عذاب الله گردند پس آنچه سوءاستفاد مچیان مذهبی درباره بی گناهی پیغمبران و امامان میگویند دروغ و برای رواج شرک و بت پرستی است) (94) | رَبِّ فَلا تَجعَلني فِي القَومِ الظّالِمينَ | 23:94 |
| و ما بر آن توانائیم، عذابی را که به آنان وعده داده ایم، به تو نشان دهیم (این آیه میرساند که هنوز وسوسه ای در پیغمبر اسلام بود که مبادا عذاب نابود کننده ی گفته شده، بر کافران نیاید) (95) | وَإِنّا عَلىٰ أَن نُرِيَكَ ما نَعِدُهُم لَقادِرونَ | 23:95 |
| تو به هر راهی که بهتر است، بدی های آنان را از خود دفع کن و بدان که ما به آنچه مخالفین تو میگویند، داناتریم (96) | ادفَع بِالَّتي هِيَ أَحسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحنُ أَعلَمُ بِما يَصِفونَ | 23:96 |
| و بگو پروردگارا، من از وسوسه های این شیطنت کاران به تو پناه میبرم (97) | وَقُل رَبِّ أَعوذُ بِكَ مِن هَمَزاتِ الشَّياطينِ | 23:97 |
| و خود را از حیله هائی که هنگام آمدن در نزد من، ممکن است انجام دهند، به تو می سپارم (98) | وَأَعوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحضُرونِ | 23:98 |
| و بدان که آنان، تا وقتی که یکی از آنان را مرگ رسد، به وسوسه و حیله خود ادامه میدهند و چون در هنگام مرگ دچار عذاب شدند، خواهند گفت: پروردگارا مرا به دنیا باز گردان (99) | حَتّىٰ إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ المَوتُ قالَ رَبِّ ارجِعونِ | 23:99 |
| تا کارهای خوبی که نکردم، انجام دهم، چون سخنش ظاهری است، اثری ندارد و از پس مرگشان، یک زندگی برزخی خواهد بود، تا زمان زنده شدنِ دوباره ایشان در آخرت برسد (این نصایح میرسانند که پیغمبر اسلام نمی دانست که چه پیش آمدها برای او خواهد کرد و باید علاوه بر توکل بر الله، روی قواعد مادّی مواظب خودش در حد توانائی خودش باشد) (100) | لَعَلّي أَعمَلُ صالِحًا فيما تَرَكتُ ۚ كَلّا ۚ إِنَّها كَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها ۖ وَمِن وَرائِهِم بَرزَخٌ إِلىٰ يَومِ يُبعَثونَ | 23:100 |
| پس وقتی، در آن اعلام خطر پرصدا دمیده شود و قیامت کبری برسد، دیگر میانِ مردم، قوم و خویشی نخواهد بود و اصلاً از یکدیگر تقاضای کمک نخواهند کرد (یعنی نه رفاقت معنا دارد و نه آن واسطه بازی و پارتی بازی و شفاعتی که خرافيون مذهبی معتقدند) (101) | فَإِذا نُفِخَ فِي الصّورِ فَلا أَنسابَ بَينَهُم يَومَئِذٍ وَلا يَتَساءَلونَ | 23:101 |
| فقط رستگار کسی است که اعمال خوبش سنگین باشد (102) | فَمَن ثَقُلَت مَوازينُهُ فَأُولٰئِكَ هُمُ المُفلِحونَ | 23:102 |
| و کسی که اعمال خوبش سبک آید، به خود ضرر زده و همیشه در دوزخ خواهد بود (دوزخ محل کارهای پر رنج و زندگی پر عذاب است) (103) | وَمَن خَفَّت مَوازينُهُ فَأُولٰئِكَ الَّذينَ خَسِروا أَنفُسَهُم في جَهَنَّمَ خالِدونَ | 23:103 |
| آتش دوزخ، صورتهای ایشان را پی در پی میسوزاند و آنان در آن ترشرو خواهند بود (104) | تَلفَحُ وُجوهَهُمُ النّارُ وَهُم فيها كالِحونَ | 23:104 |
| و به ایشان گفته میشود، مطالب مستدل من برای شما خوانده میشد و شما آنها را دروغ میدانستید (105) | أَلَم تَكُن آياتي تُتلىٰ عَلَيكُم فَكُنتُم بِها تُكَذِّبونَ | 23:105 |
| پاسخ دهند: پروردگارا میدانیم که فساد کاریهای ما، بر ما غلبه کرد و ما قومی کج رو بودیم (106) | قالوا رَبَّنا غَلَبَت عَلَينا شِقوَتُنا وَكُنّا قَومًا ضالّينَ | 23:106 |
| ولی تقاضا داریم، ما را از این دوزخ به جایی دیگر، مانند دنیا بیرون بری، اگر باز هم چنان کردیم، واقعاً ستمکار خواهیم بود (107) | رَبَّنا أَخرِجنا مِنها فَإِن عُدنا فَإِنّا ظالِمونَ | 23:107 |
| پروردگار ایشان گوید، چون سگی طرد شده، در دوزخ زندگی کنید و با من سخن نگوئید (108) | قالَ اخسَئوا فيها وَلا تُكَلِّمونِ | 23:108 |
| زیرا در دنیا گروهی از بندگان من توجه به من داشتند و به من می گفتند، ما به دستورات تو ایمان آوردیم و تقاضا داریم، گناه ما را ببخشی و به ما ترحم کنی و تو بهترین رحم کنندگانی (109) | إِنَّهُ كانَ فَريقٌ مِن عِبادي يَقولونَ رَبَّنا آمَنّا فَاغفِر لَنا وَارحَمنا وَأَنتَ خَيرُ الرّاحِمينَ | 23:109 |
| و شما دوزخیان آنانرا مجبور میکردید، تا اینکه آنان پند های مرا بیادِ شما نیاورند و شما از دیدن آنان به خنده میافتادید (110) | فَاتَّخَذتُموهُم سِخرِيًّا حَتّىٰ أَنسَوكُم ذِكري وَكُنتُم مِنهُم تَضحَكونَ | 23:110 |
| امروز، من بواسطه تحمّل هائی که ایشان داشتند، این رستگاری جالب را به ایشان پاداش دادم (111) | إِنّي جَزَيتُهُمُ اليَومَ بِما صَبَروا أَنَّهُم هُمُ الفائِزونَ | 23:111 |
| و شما بگوئید، در زمین دنیا چند سال درنگ کردید (با خوش بودید)؟ (112) | قالَ كَم لَبِثتُم فِي الأَرضِ عَدَدَ سِنينَ | 23:112 |
| پاسخ دهند: حساب دقیقی نداریم، شاید یک روز یا چندین روز و این را از کسی بپرس، که حساب آنرا داشته باشد (فساد کاران در دنیا هر چه هم قدرت و نفوذ داشته باشند، گاهی خوش و زمانی سخت ناخوشند، بطوریکه زمان دنیای ایشان در مقابل زمان زندگی برزخی ایشان بسیار کم است) (113) | قالوا لَبِثنا يَومًا أَو بَعضَ يَومٍ فَاسأَلِ العادّينَ | 23:113 |
| پروردگار ایشان به ایشان خواهد گفت: اگر در همان دنیا دانا بودید، می توانستید بفهمید، که جز اندکی خوشی نخواهید داشت (114) | قالَ إِن لَبِثتُم إِلّا قَليلًا ۖ لَو أَنَّكُم كُنتُم تَعلَمونَ | 23:114 |
| آیا گمان میکردید که ما شما را بیهوده آفریده بودیم و پس از مرگ بسوی ما بر نمیگردید؟ (115) | أَفَحَسِبتُم أَنَّما خَلَقناكُم عَبَثًا وَأَنَّكُم إِلَينا لا تُرجَعونَ | 23:115 |
| الله از اینگونه تصورات جاهلانه بس والاتر است و او آن پادشاه سزاوار جهان است، جز او صاحب اختیاری نیست و او پروردگار آن عرش پر بخشش است (عرش الله، مرکز قدرت الله و در مرکز خلقت است و تمام خلقت از بزرگترین کهکشان تا کوچکترین ماه، جرقه هائی از آن هستند و سر رشته ی هر قدرتی از آنجاست و آن در حکم بدن الله است، که روح و قدرت الله بر آن حکمفرماست و این روح و بدن جهانی همیشه با هم بوده و هستند و همه چیز از آن پدید آمده است) (116) | فَتَعالَى اللَّهُ المَلِكُ الحَقُّ ۖ لا إِلٰهَ إِلّا هُوَ رَبُّ العَرشِ الكَريمِ | 23:116 |
| و هر کس با چنین صاحبی، صاحب دیگری بخواند، دلیلی جز خیال بر صاحب اختیاری آن ندارد (صاحب اختیار بجای خداست و هردو ترجمه اله میباشند، نه ترجمه الله) و حساب چنین دروغگوئی نزد پروردگار او میباشد و پروردگار او چنین کفران کنندگانی را رستگار نخواهد کرد (117) | وَمَن يَدعُ مَعَ اللَّهِ إِلٰهًا آخَرَ لا بُرهانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّما حِسابُهُ عِندَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لا يُفلِحُ الكافِرونَ | 23:117 |
| و تو ای محمد همیشه بگو، پروردگارا، گناه های مرا ببخش و به من رحم کن، زیرا بهترین رحم کننده تو میباشی (آیا با این توضیحات صریح و واضح که الله در قرآن کریم به شکل وحی، بر بنده برگزیده اش پیغمبر اکرم (ص) فرستاده است و او را مکلف ساخته است، عیناً برای ایمان آورندگان باز گو کند، داشتن عقیده به بی گناهی پیغمبر و امام صحیح است؟) (118) | وَقُل رَبِّ اغفِر وَارحَم وَأَنتَ خَيرُ الرّاحِمينَ | 23:118 |
