| ما نوح را بسوی قومش فرستادیم و به او گفتیم، که قومت را پیش از آنکه عذابی دردناک به ایشان آید، اعلام خطر نما (1) | إِنّا أَرسَلنا نوحًا إِلىٰ قَومِهِ أَن أَنذِر قَومَكَ مِن قَبلِ أَن يَأتِيَهُم عَذابٌ أَليمٌ | 71:1 |
| او گفت ای قوم من، برای شما من یک اعلام خطر کننده ی روشن گو هستم (2) | قالَ يا قَومِ إِنّي لَكُم نَذيرٌ مُبينٌ | 71:2 |
| به اینکه، اگر فقط اطاعت بنده وار از الله کنید و از او بترسید و از من با دلیلهائیکه دارم، اطاعت نمائید (3) | أَنِ اعبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقوهُ وَأَطيعونِ | 71:3 |
| او گناهان شما را چشم میپوشد و عمر شما را به اجل معمولی عقب میاندازد و شما اگر دانش خود را بکار انداخته باشید، می فهمید که هر نوع اجلی که الله آمدن آن را مقرر کند، عقب نخواهد افتاد (عبودیت که مخصوص الله است، اطاعت بنده وار میباشد، که اطاعت بی چون و چراست و در تمام دینهای الله، اطاعت کورانه و تقلید از پیشوایان مذهبی حرام شده است چه در اصول دین و چه در فروع دین، زیرا اصول و فروع دین تماماً در کلیه ادیان الهی روشن و جامع به مردم رسیده و قابل اختلاف نبوده و سوءاستفاده چیان مذهبی هستند که در دین الله با فتواهای مختلف خود و تبلیغ تقلید در مردم، اختلاف دینی را بوجود آورده اند) (4) | يَغفِر لَكُم مِن ذُنوبِكُم وَيُؤَخِّركُم إِلىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ ۖ لَو كُنتُم تَعلَمونَ | 71:4 |
| نوح پس از مدتی که مردم را به پیغام الله تبلیغ نمود به پروردگارش گفت: که پروردگارا من قوم خود را شب و روز به راه تو خواندم (5) | قالَ رَبِّ إِنّي دَعَوتُ قَومي لَيلًا وَنَهارًا | 71:5 |
| ولی خواندن من جز باعث فرار بیشتر ایشان نشد (6) | فَلَم يَزِدهُم دُعائي إِلّا فِرارًا | 71:6 |
| و من هر زمان ایشان را خواندم، که کاری کنند، تو از گناهان گذشته ایشان چشم بپوشی، آنان انگشتان خود را در گوشهای خود قرار دادند و حتی با لباس خود، خود را میپوشاندند و به مخالفت خود اصرار میکردند و به هر طریقی که ممکن بود، در طلب بزرگی خود بودند (7) | وَإِنّي كُلَّما دَعَوتُهُم لِتَغفِرَ لَهُم جَعَلوا أَصابِعَهُم في آذانِهِم وَاستَغشَوا ثِيابَهُم وَأَصَرّوا وَاستَكبَرُوا استِكبارًا | 71:7 |
| باز هم من ایشان را به صدای بلند خواندم (8) | ثُمَّ إِنّي دَعَوتُهُم جِهارًا | 71:8 |
| و چه آشکار و چه پنهان، پیغامهای تو را رساندم (9) | ثُمَّ إِنّي أَعلَنتُ لَهُم وَأَسرَرتُ لَهُم إِسرارًا | 71:9 |
| و گفتم از پروردگار خود آمرزش بخواهید و بدانید که او آمرزنده است (10) | فَقُلتُ استَغفِروا رَبَّكُم إِنَّهُ كانَ غَفّارًا | 71:10 |
| و بعلاوه اگر از روش خود برگردید، بر شما ابرهائی پر باران میفرستد (11) | يُرسِلِ السَّماءَ عَلَيكُم مِدرارًا | 71:11 |
| و مال و فرزند شما را تقویت میکند و برای شما باغها و جویبارهائی پدید می آورد (افسوس که بشر بخصوص بانفوذان آن با اینکه میبینند، از نداشتن ایمان صحیح، چه زندگی پر اضطرابی دارند و با اینکه می بینند، این اضطرابها باعث نفوذ بیگانگان در ایشان میشود و همه نوکر دیگران خواهند شد و دچار جنگها و آشوبها و حتی عذابهائی مانند زلزله و سیل و خشکسالی میشوند، حاضر نیستند مکتب عاقلانه و پرسود پیغمبران را که همه چیز به ایشان میدهد، بپذیرند، زیرا هوس آنان را به نزدیک بینی وامیدارد و مکتب پیغمبران دوراندیشی و صبر و تحمل لازم دارد و با جمله خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو مخالف است) (12) | وَيُمدِدكُم بِأَموالٍ وَبَنينَ وَيَجعَل لَكُم جَنّاتٍ وَيَجعَل لَكُم أَنهارًا | 71:12 |
| شما را چه شده که برای الله، بزرگی هائی را که دارد نمی خواهید (بشر فریبکار برای منافعی زودگذر یا بنام مذهب اختیاراتِ الله را به دروغ به مردگان مقدس میدهد و یا بنام لامذهبی بجای آنکه بگویند، تمام کارها روی قوانين الله است، میگویند که طبیعت چنین و چنان کرده و میکند و نمی خواهند بدانند که طبیعت چیز معینی نیست، بلکه مجموعه ایست از مجموع طبایع و صفات و قوانینی که الله، در نهادِ هر چیز نهاده، آیا این بشرهای ناسپاس که حتی بشریت خود را نادیده میگیرند، سزاوار بدترین عذاب در آخرت نیستند؟ آیا مقصود الله از خلقت بشر این بوده که چنین کفرانی نسبت به الله و آینده خود کنند؟) (13) | ما لَكُم لا تَرجونَ لِلَّهِ وَقارًا | 71:13 |
| و حال آنکه الله بود که شما را جورواجور آفرید (14) | وَقَد خَلَقَكُم أَطوارًا | 71:14 |
| افسوس که شما نمی دانید، الله چگونه هفت آسمان را بالای یکدیگر و با وضعی مشابه یکدیگر آفرید (15) | أَلَم تَرَوا كَيفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبعَ سَماواتٍ طِباقًا | 71:15 |
| و در آنها ماه را چیزی روشن قرار داد و خورشید را چراغی نورافشان (از این عبارات و آیات دیگری که در سوره های دیگر، مخصوصاً آیه 12 سوره طلاق و آیات 9 تا 12 سوره فصلت هست در قرآن معلوم شده که هفت آسمان و هفت زمین هفت سیاره از سیارات منظومه شمسی است که هر یک، مطابق زمین از زمینی در مرکز و فضائی قابل زیست بنام هوا و آسمان در اطراف آن دارند و مانند زمین ما از ماه مخصوص به خود و خورشید ما استفاده میکنند و نفوسی شبه بشر و بلکه پیشرفته تر از بشرِ روی زمین ما دارند و نسبت به مرکز خود خورشید، هر یک بالای یکدیگر و همه بالای زمین ما هستند و این مطالب علمی که بشر مقداری از آنرا کشف کرده و مقداری دیگر در شُرف کشف شدن است، بزرگترین دلیل از الله بودنِ قرآن است و چه کوچک فكریست که کسی اینها را به فکر محمد نسبت بدهد و از این عبارت پیداست که این مطالب اختصاص به قرآن ندارد، بلکه حتی نوح پیغمبر نیز چنین مطالبی را گفته و قطعاً در تورات اصلی نیز چنین مطالبی بوده و بطرز موهومی تفسیر شده و تغییر یافته و در قرآن به طرز روشن و وسیع و جالبی از جانب الله تجدید شده است) (16) | وَجَعَلَ القَمَرَ فيهِنَّ نورًا وَجَعَلَ الشَّمسَ سِراجًا | 71:16 |
| و آن یگانه صاحب اختیار بوده که شما بشرها را به طرز مخصوصی از زمین رویانده (در این عبارت بطور فشرده پیدایشِ زندگی از جماد و تکامل موجود زنده تا پیدایش انسان تذکر داده شده است و شرح مفصل این در سوره های دیگر قرآن است) (17) | وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِنَ الأَرضِ نَباتًا | 71:17 |
| سپس شما را پس از مرگ به درون زمین برمیگرداند (قسمت حیوانی انسان که از خاک زمین بوجود آمده، دوباره جزء خاک زمین میشود) و قسمت انسانی، یعنی روح انسانی شما را به طرز مخصوصی از زمین خارج میگرداند (گروهی را آهسته آهسته، تا از اطراف زمین به زمین آخرت برسند و اندکی از آنان که مؤمنین حقیقی هستند به سرعت غیر قابل تصوری بسوی بهشت برده میشوند) (18) | ثُمَّ يُعيدُكُم فيها وَيُخرِجُكُم إِخراجًا | 71:18 |
| آری، آن یگانه خداست که برای شما انسانها، زمین را فرش قرار داد (19) | وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الأَرضَ بِساطًا | 71:19 |
| که بر آن راه روید و زندگی کنید و خواست که شما داخل راههای گشاد های از آن شوید (20) | لِتَسلُكوا مِنها سُبُلًا فِجاجًا | 71:20 |
| نوح به پروردگار خود گفت، پس از تمام این سخنان که من به قوم خود گفتم، آنان از من سرپیچی کردند و از پیشوایانی بنام مذهب تبعیت کردند، که نه فقط به نفع مردم کار نمیکردند، بلکه مال و فرزند خودشان جز باعث ضرر به خودشان نمیشد (و ما امروزه نیز بسیار دیده و می بینیم که نفوذ و قدرت پیشوایان سوءاستفاده چی حتی به خودشان وفا نکرده و در آخر عمر به فقر و بدبختی و بیماریهای سختی دچار شده اند) (21) | قالَ نوحٌ رَبِّ إِنَّهُم عَصَوني وَاتَّبَعوا مَن لَم يَزِدهُ مالُهُ وَوَلَدُهُ إِلّا خَسارًا | 71:21 |
| و این پیشوایان چه حیله های بزرگی زدند (22) | وَمَكَروا مَكرًا كُبّارًا | 71:22 |
| و با حیله های خود به مردم میگفتند، خدایان خود را رها نکنید (یعنی با خواب نامه هائی دروغ و داستانهائی ساختگی، به مردم تلقين میکردند که این بتها که صاحب اختیاران شما هستند و مظاهر و وزرا و واسطه های الله برای شما میباشند، معجزه ها میکنند و شما نباید به سخن نوح، مجسمه ود و مجسمه سواع و مجسمه يغوث ويعوق و نسر را رها کنید (ود عبارت بود از الهه عشق بصورت مجسمه مردی و سواع برای عقب انداختن کارها بود و يغوث یعنی خدائی که هر کمکی به انسان میکند و يعوق خدای خشم گیرنده میبود و نسر که بصورت کَرکَس بود، الهِ قدرت و پیروزی بود) (23) | وَقالوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُم وَلا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلا سُواعًا وَلا يَغوثَ وَيَعوقَ وَنَسرًا | 71:23 |
| و ای پروردگار من، این حیله بازهای مذهبی، بسیاری از مردم را گمراه کردند و ستم ها نمودند، تو جز سرگردانی بر ایشان، اضافه نکن (24) | وَقَد أَضَلّوا كَثيرًا ۖ وَلا تَزِدِ الظّالِمينَ إِلّا ضَلالًا | 71:24 |
| آری ای محمد، بواسطه گناهانی که ایشان کردند، همه غرق شدند و روحشان داخل آتشی شد (آتشی که برای تمام ستمکاران عالم برزخ هست که ضعیف تر از آتش دوزخ میباشد و ما از چگونگی آن آتش اطلاعی جز سوزندگی آن نداریم و در آنجا یارانی را که تصور میکردند، میتوانند برخلاف قانون الله، روی شفاعت یاری کنند، به نفع خود نیافتند (25) | مِمّا خَطيئَاتِهِم أُغرِقوا فَأُدخِلوا نارًا فَلَم يَجِدوا لَهُم مِن دونِ اللَّهِ أَنصارًا | 71:25 |
| و از جمله سخنان نوح این بود که ای پروردگار من، بر روی زمین حتی یک کفران کننده مگذار (26) | وَقالَ نوحٌ رَبِّ لا تَذَر عَلَى الأَرضِ مِنَ الكافِرينَ دَيّارًا | 71:26 |
| زیرا، اگر اینگونه اشخاص را بخود واگذاری، بندگان تو را گمراه میکنند و برای بعد از مرگ خود نیز جز فرزندانی بدکار و کفران کننده، از خود نمی گذارند (نوح پیغمبر میخواست که اصلاً کافر در زمین نباشد و حال آنکه ابراهیم نمی خواست حتی فسادکاران قوم لوط، دچار عذاب آسمانی شوند و این تذکرات در قرآن برای اینست که مسلمانان بدانند که حتی پیغمبران، حالات شخصی متفاوت و تمايلات مختلفی دارند و خالق عالم کاری به این تمایلات ندارد و جز مصلحتی که خودش دارد، کاری انجام نمی دهد) (27) | إِنَّكَ إِن تَذَرهُم يُضِلّوا عِبادَكَ وَلا يَلِدوا إِلّا فاجِرًا كَفّارًا | 71:27 |
| و ای پروردگار، هم از گناهان من چشم پوش و هم از گناهان پدر و مادرم و هم از گناهان کسی که در خانه من آمد و مؤمن شد (مقصود خویشان و وابستگان خانوادگی مؤمن نوح است) و هم از گناهان هر مرد و زنی که حقیقتا به پیغام تو مؤمن شده اند و جز بدبختی و هلاکت بر ستمکاران نیافزای (داستان مفصل نوح را در سوره های اعراف و هود و قمر و شعرا و صافات و مؤمنون و عنکبوت و اول تورات میبینید) (28) | رَبِّ اغفِر لي وَلِوالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيتِيَ مُؤمِنًا وَلِلمُؤمِنينَ وَالمُؤمِناتِ وَلا تَزِدِ الظّالِمينَ إِلّا تَبارًا | 71:28 |
