| سیستم نشانه‌های وقف در قرآن کریم به مسلمانان کمک می‌کند تا هنگام خواندن قرآن، آیات را با دقت بیشتری بخوانند و از قواعد وقف و ابتداء استفاده کنند. این سیستم شامل علامت‌هایی است که نشان‌دهندهٔ توقف یا ادامهٔ قرائت در نقاط مشخصی از آیات هستند. این علامت‌ها به شرح زیر توضیح داده می‌شوند: علامت‌های وقف در قرآن کریم - مـ (وقف لازم):
- این علامت نشان‌دهندهٔ ضرورت توقف است. اگر در اینجا توقف نشود، ممکن است معنا به صورت نادرست منتقل شود.
- مثال: «…وَاللهُ غَنِيٌّ حَمِيدٌ مـ»
- ط (وقف مطلق):
- این علامت توصیه می‌کند که بهتر است در اینجا توقف کنید، زیرا معنا کامل شده است.
- ج (وقف جائز):
- این علامت نشان‌دهندهٔ امکان توقف یا ادامهٔ قرائت است. هر دو حالت صحیح است، اما توقف اولویت دارد.
- ص (وقف مرخص):
- این علامت نشان‌دهندهٔ جواز توقف در صورت ضرورت است، اما بهتر است ادامه داده شود.
- قلی (وقف قلی):
- به معنای بهتر بودن ادامهٔ قرائت است و توصیه می‌شود که در اینجا توقف نکنید.
- لا (عدم وقف):
- این علامت به طور صریح نشان می‌دهد که نباید در آن نقطه توقف کرد، زیرا معنا ناقص خواهد شد.
- ز (وقف مجوز):
- این علامت بیانگر جواز توقف است، اما ادامهٔ قرائت نیز صحیح است.
- سکون (علامت سکون برای وقف کوتاه):
- گاهی با یک خط کوچک نشان داده می‌شود تا خواننده لحظه‌ای مکث کوتاه داشته باشد.
|
